ΥΠΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΕΛΙΔΑΣ .......

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ Κ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ

ΔΙΑΤΡΟΦIΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ 3


Ορθορεξία

Εκτός από την βουλιμία και την ανορεξία, υπάρχει και άλλη μια νεοεμφανιζόμενη διαταραχή λήψης τροφής, η ορθορεξία.

Ορθορεξία είναι η παθολογική εμμονή με την κατανάλωση “αμόλυντου- αγνού” φαγητού. Ενώ ο βουλιμικός και ο ανορεξικός ασχολούνται κυρίως με την ποσότητα της τροφής που καταναλώνουν, ο ορθορεκτικός εμμένει στην ποιότητα. Το άτομο προσπαθεί να βελτιώσει τις διατροφικές του επιλογές, δείχνει προτίμηση σε προϊόντα που θεωρούνται υγιεινά, αρχίζει να εκδηλώνει ενδιαφέρον για την θρεπτική αξία, την προέλευση και τον τρόπο παρασκευής των τροφίμων που καταναλώνει. Συνήθως προτιμά τα βιολογικά τρόφιμα και ενδεχομένως να καταλήξει στην χορτοφαγία.

Η διαταραχή ξεκινά όταν η ενασχόληση με την υγιεινή διατροφή υπερβαίνει τα όρια του φυσιολογικού και μετατρέπεται σε εμμονή και ψυχαναγκασμό για την ορθή, κατά την γνώμη του ατόμου, επιλογή των τροφίμων που καταναλώνει.

Δυστυχώς, μέχρι τώρα, δεν έχουμε επαρκή επιστημονικά δεδομένα, αλλά φαίνεται ότι η διαταραχή αυτή επηρεάζει τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες.
Συνήθως, τα ορθορεκτικά άτομα είναι υποχονδριακά και πάσχουν από κάποια χρόνια ψυχοσωματική ασθένεια, ενώ συχνή είναι η εμφάνιση της διαταραχής αυτής σε άτομα που ασχολούνται μανιωδώς με την άσκηση.

Η αντιμετώπιση της ορθορεξίας θα πρέπει να γίνεται πρωτίστως από εξειδικευμένο ψυχολόγο ώστε να επιτευχθεί ψυχολογική ισορροπία στο άτομ και στην συνέχεια να ζητείται η βοήθεια ενός επιστήμονα διαιτολόγου για την σωστή ενημέρωση των διατροφικών επιλογών.

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΔΙΑΤΡΟΦIΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ 2


Ψυχογενής βουλιμία

Τα άτομα που παρουσιάζουν βουλιμία εμφανίζουν επανειλημμένα επεισόδια κατανάλωσης μεγάλης ποσότητας τροφής.

Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου υπερφαγίας τα άτομα αυτά αισθάνονται ότι έχουν χάσει τελείως τον έλεγχο και αδυνατούν να σταματήσουν. Το επεισόδιο υπερφαγίας διακόπτεται συνήθως εξ αιτίας ορισμένων συνθηκών, π.χ. επειδή παρεμβαίνει κάποιος τρίτος ή όταν το άτομο αισθανθεί δυσφορία, πόνο ή ναυτία.

Τα επεισόδια υπερφαγίας συνίστανται στην κατανάλωση τροφίμων με υψηλή θερμιδική αξία, που συνήθως είναι γλυκές ή ευκολομάσητες τροφές και μπορούν να καταναλωθούν γρήγορα π.χ. παγωτά, πάστες, κέικ κτλ. Συνήθως διαρκούν λίγο (το πολύ 2-3 ώρες) αλλά η ποσότητα τροφής που καταναλώνεται είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα έτρωγε ένα φυσιολογικό άτομο υπό παρόμοιες συνθήκες.

Χαρακτηριστικό για τα άτομα που πάσχουν από βουλιμία είναι ότι σαν χαρακτήρες είναι τελειομανείς και δίνουν εξαιρετική σημασία στην εξωτερική τους εμφάνιση. Όμως, παρά το γεγονός αυτό, δεν τρέφουν εκτίμηση για τον εαυτό τους και νιώθουν ενοχές για την αδυναμία αυτοελέγχου. Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από βουλιμία προβαίνουν συχνά σε επανορθωτικές πράξεις μετά από υπερφαγία, προκειμένου να αποτρέψουν την αύξηση του βάρους. Για παράδειγμα προκαλούν έμετο ή παίρνουν καθαρτικά, διουρητικά ακόμη και κλύσματα. Άλλες φορές μπαίνουν σε διαδικασία απόλυτης νηστείας ή εξαντλητικής σωματικής άσκησης.

Διαγνωστικά Κριτήρια (με βάση τα διεθνή κριτήρια κατά DSM-IV)

  • Επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας
Ένα επεισόδιο υπερφαγίας χαρακτηρίζεται από τα παρακάτω:
- υπερκατανάλωση φαγητού μέσα σε μία διακριτή χρονική περίοδο (π.χ. σε μια περίοδο 2 ωρών) μια ποσότητα φαγητού που είναι σαφώς μεγαλύτερη από όση θα έτρωγαν οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου και κάτω από παρόμοιες περιστάσεις
- μια αίσθηση έλλειψης ελέγχου του πόσο και τι τρώει κάποιος κατά τη διάρκεια του επεισοδίου
  • Επανειλημμένη ακατάλληλη αντισταθμιστική συμπεριφορά για να αποτρέψει την απόκτηση βάρους, π.χ. πρόκληση εμέτου, λήψη καθαρτικών, διουρητικών ή άλλων φαρμάκων, νηστεία, υπερβολική άσκηση
  • Η υπερφαγία και οι άλλες ακατάλληλες αντιρροπιστικές συμπεριφορές συμβαίνουν κατά μέσο όρο τουλάχιστο δυο φορές την εβδομάδα για μια περίοδο μεταξύ 3 και 6 μηνών
  • Το επίπεδο αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης επηρεάζεται από το σωματικό βάρος και τη σωματοδομή

Αιτιολογία

Συχνά, μετά από περιόδους έντονου άγχους που υπονομεύουν την αυτοπεποίθηση ενός ανθρώπου (παράλληλα συνήθως με μειωμένη ικανότητα διαχείρισης ή αντίστασης σε στρεσογόνες καταστάσεις) προκαλούνται σοβαρά προβλήματα που σχετίζονται με την ψυχολογική του κατάσταση.

Τέτοιες καταστάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν οικογενειακή καταπίεση, δυσκολίες στις κοινωνικές σχέσεις, μη επιτυχημένες σχολαστικές δραστηριότητες, έντονο αίσθημα μοναξιάς, περίοδος δυνατών αλλαγών, αδυναμία συμφιλίωσης με το σώμα. Μέσα στα πλαίσια της χαμηλής αυτοεκτίμησης, προσπαθώντας το άτομο να αποκαλύψει την αιτία του «κακού» βάζει τον εαυτό του σε μια διαδικασία αλλαγών, μέρος της οποίας συχνά είναι και η εξωτερική εμφάνιση.

Ενδείξεις ύπαρξης βουλιμίας

Δυστυχώς, δεν έχουμε τόσο σαφείς ιατρικές ενδείξεις. Συνήθως, το σωματικό βάρος είναι φυσιολογικό, ίσως και λίγο υψηλότερο από το φυσιολογικό. φυσιολογικόΤο άτομο συνήθως παραπονείται για κρίσεις βουλιμίας και ζητά βοήθεια με την χρήση καθαρτικών. Μερικές ενδείξεις όμως είναι οι παρακάτω:

* Συνεχή επεισόδια υπερκατανάλωσης, τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα
* Πρήξιμο της παρωτίδας και των σιελογόνων αδένων που συνδέεται με την πρόκληση εμετού
* Διάβρωση της αδαμαντίνης στις οπίσθιες επιφάνειες των δοντιών εξαιτίας της όξινης φύσης των γαστρικών υγρών που έρχονται σε επαφή με τα δόντια με τους συχνούς εμετούς
* Χαρακτηριστική είναι η ένδειξη του Russel: η ύπαρξη, δηλαδή, μώλωπα ή κάλων στα δάχτυλα - δευτερογενής ένδειξη από την συνεχή προσπάθεια πρόκλησης εμετού

Αντιμετώπιση

Τα αίτια της βουλιμίας είναι, κυρίως, ψυχολογικής φύσεως, επομένως, για την σωστή και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της πάθησης είναι απαραίτητη η σύσταση μιας θεραπευτικής ομάδας από γιατρό, ψυχολόγο και διαιτολόγο.

Η ψυχολογική υποστήριξη τόσο του ασθενούς, όσο και του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος κρίνεται αναγκαία, γιατί ο ίδιος ο ασθενής πολλές φορές δεν αντιλαμβάνεται ή δεν παραδέχεται το πρόβλημα.

Όσο πιο γρήγορα διαγνωστεί η πάθηση, τόσο πιο ουσιαστική μπορεί να γίνει η θεραπεία, αλλά και να προληφθούν χειρότερες καταστάσεις, αν και η θνησιμότητα δεν είναι αντίστοιχη με αυτή της ψυχογενούς ανορεξίας. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι στο πρώτο στάδιο της πάθησης (περίπου τα πρώτα 2 χρόνια – στάδιο νεύρωσης) η κατάσταση είναι πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί, ενώ όταν προχωρήσει στο στάδιο της ψύχωσης η θεραπεία είναι πιο δύσκολη. Μπορεί να χρειαστεί αντικαταθλιπτική αγωγή, διότι τα άτομα αυτά συχνά πάσχουν από κατάθλιψη, αν και η αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι αμφιλεγόμενη.

Εξίσου σημαντικός είναι ο ρόλος του επιστήμονα διαιτολόγου στην αντιμετώπιση της πάθησης. Σκοπός της διατροφικής παρέμβασης είναι η αλλαγή της συνολικής διατροφικής συμπεριφοράς και η υιοθέτηση νέων υγιών συνηθειών.

Παράλληλα, είναι απαραίτητο να εκπαιδευτεί το άτομο ολοκληρωμένα και σωστά πάνω σε θέματα διατροφής, να αποκτήσει βασικές διατροφικές γνώσεις και να καταρριφθούν μύθοι που οδηγούν σε λαθεμένη και πολλές φορές επικίνδυνη διατροφική συμπεριφορά.

Τέλος, θα πρέπει να ενημερώνεται και το άμεσο συγγενικό περιβάλλον του ατόμου, ώστε να μην μένει μόνο του κατά την διάρκεια του γεύματος.

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΔΙΑΤΡΟΦIΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ 1


Ψυχογενής ανορεξία 

Στην ουσία, ο όρος είναι αποπροσανατολιστικός, καθώς οι πάσχοντες έχουν φυσιολογική όρεξη, την οποία όμως συνειδητά ελέγχουν επίμονα και περιοριστικά, δίνοντας στη συνήθεια αυτή διαστάσεις ψυχογενούς φαινομένου.
Οι τρόποι εκδήλωσης αυτού του συνδρόμου μας επιτρέπει να διακρίνουμε την ανορεξία σε δύο τύπους, στον περιοριστικό και στον υπερφαγικό – καθαρτικό. Κατά τον πρώτο, το άτομο επιτυγχάνει την απώλεια βάρους με την σπασμωδική και αντιδραστική αυτεπιβολή αυστηρής δίαιτας (ή/ και πλήρους νηστείας) και έντονης άσκησης. Στον δεύτερο και πιο παρεμβατικό για την φυσιολογική διατροφική συνήθεια τρόπο, η απώλεια βάρους επιτυγχάνεται με αυτοπρόκληση εμετού, με λήψη καθαρτικών, διουρητικών ή ενεμάτων ύστερα από υπερφαγικό ή μη επεισόδιο.

• Διαγνωστικά Κριτήρια (με βάση τα διεθνή κριτήρια κατά DSM-IV):

o Άρνηση του ατόμου να διατηρήσει το βάρος του σώματος πάνω από ένα ελάχιστο φυσιολογικό βάρος για την ηλικία και το ύψος του.
o Έντονος φόβος του ατόμου μήπως πάρει βάρος ή γίνει παχύ, ακόμα και όταν το βάρος του είναι χαμηλότερο του φυσιολογικού.
o Διαταραχή στην εικόνα σώματος, δηλαδή στον τρόπο που το άτομο αντιλαμβάνεται το βάρος ή το σχήμα του σώματός του. Αδικαιολόγητη επιρροή του σωματικού βάρους ή του σχήματος στην αυτοεκτίμηση του ατόμου καθώς επίσης και άρνηση της σοβαρότητας του παρόντος χαμηλού σωματικού βάρους.
o Σε γυναίκες, αμηνόρροια, δηλαδή απουσία τουλάχιστον τριών διαδοχικών εμμηνορρυσίων μετά την έναρξη της περιόδου.

• Αιτιολογία:

Δυστυχώς, η ανορεξία είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή που οφείλεται σε ψυχολογικούς, βιολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες.
Οι ψυχολογικές θεωρίες υποστηρίζουν πως η ανορεξία εκφράζει μία φοβική στάση του ατόμου απέναντι στην τροφή, εξαιτίας της σεξουαλικής έντασης, κυρίως στην εφηβική ηλικία. Οπότε το άτομο ασυνείδητα θεωρεί ότι με την άρνηση της τροφής μπορεί να αναστείλει και οποιαδήποτε σεξουαλική ορμή. Η απαρέσκεια του σώματος, η τελειοθηρία, η βουλιμία, ο φόβος ωρίμανσης, η δυσπιστία στις διαπροσωπικές σχέσεις και η αδυναμία αναγνώρισης πείνας και κορεσμού μπορούν να προδιαθέσουν ένα άτομο στο να γίνει ανορεκτικό. Κατά μεγάλο όμως ποσοστό και ως στίγμα της εποχής η ανορεξία οφείλεται στη συνεχή πίεση και προβολή για ένα αδύνατο και καλλίγραμμο σώμα, στην έμφαση που δίνεται στην ομορφιά, καθώς και στην υπερβολική ενασχόληση με την εξωτερική εικόνα ως άμεση ή έμμεση κοινωνική επιταγή.

• Ενδείξεις ύπαρξης ανορεξίας:

o Υπερβολική ενασχόληση με δίαιτες αδυνατίσματος.
o Δυσαρέσκεια προς το βάρος και σχήμα σώματος.
o Υπερβολικά έντονη άσκηση, πέρα από ένα ορθολογικό πρόγραμμα προπονήσεων.
o Ενοχές μετά το φαγητό.
o Αμηνορρυσία ή διαταραχές στον έμμηνο κύκλο.
o Κόπωση και μυϊκή ατονία.
o Αγχώδης ή τυπολατρική συμπεριφορά κατά την ώρα των γευμάτων.
o Κατάθλιψη και συνεχείς ψυχολογικές μεταπτώσεις (αμφιθυμία).
o Αδύναμα νύχια και μαλλιά.
o Υπόταση και ζαλάδες.
o Άρνηση να αποκτήσει κανείς φυσιολογικό βάρος, ακόμα και αν ζυγίζει λιγότερο κατά 15% ή και περισσότερο του φυσιολογικού.

• Αντιμετώπιση:

Το πιο βασικό στοιχείο για την επιτυχία της θεραπείας της ανορεξίας, αλλά και οποιασδήποτε διαταραχής, είναι η αποδοχή του προβλήματος.
Εφόσον πρόκειται για διαταραχή με πολυπαραγοντικά αίτια, η αντιμετώπιση θεραπευτικά θα πρέπει να περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών του ασθενούς. Η θεραπευτική παρέμβαση στοχεύει κατά πρώτον λόγο στην αποκατάσταση του φυσιολογικού βάρους και στην επαναφορά φυσιολογικών διαιτητικών συνηθειών, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι βιολογικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της ασιτίας. Δεν επιτρέπεται να συμβιβαστεί ο διαιτολόγος με τις παθολογικές πεποιθήσεις και στάσεις του ασθενούς απέναντι στις τροφές καθώς επίσης απαγορεύεται να γίνει «παζάρεμα» των στόχων της θεραπείας. Οι υποτιθέμενες γνώσεις των ανορεκτικών είναι επιλεκτικές, προερχόμενες από αμφίβολες πηγές, συνήθως ακραίες και λαθεμένες.
Παράλληλα, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τα υποκείμενα ψυχολογικά, γνωσιακά, συμπεριφοριστικά, οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα, προκειμένου να αποφευχθεί η υποτροπή και να αντιμετωπιστεί η πραγματική αιτία του προβλήματος. Σημαντικά βοηθάει η γνωστική ψυχοθεραπεία, συμβάλλοντας στη διόρθωση των λαθεμένων αντιλήψεων των ασθενών για τις ανάγκες, τα αισθήματα και την ικανότητάς τους να ελέγξουν την καθημερινότητα και τα προβλήματά τους. Για τους παραπάνω λόγους διαφαίνεται η σημασία της πλήρους σύνθεσης της θεραπευτικής ομάδας, η οποία πρέπει να αποτελείται από τον γιατρό, τον επιστήμονα ψυχολόγο και τον κλινικό διαιτολόγο.

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ


Όπως και σε όλες τις διατροφικές μας επιλογές, το κύριο μέλημα του διαιτολόγου είναι η κάλυψη του οργανισμού με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Μια φυτοφαγική δίαιτα επομένως, αν είναι σωστά σχεδιασμένη μπορεί να είναι ισορροπημένη για έναν υγιή ενήλικα.
Ας δούμε τώρα ποια είναι εκείνα τα συστατικά της διατροφής, στα οποία θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή ένας χορτοφάγος:

Πρωτεΐνες: Τις καλύτερες πηγές πρωτεϊνών για τους χορτοφάγους αποτελούν τα όσπρια, θαλασσινά, οι ξηροί καρποί και η σόγια. Η οικογένεια των οσπρίων περιλαμβάνει τα φασόλια, τις φακές, τα ρεβίθια, τη φάβα, τα κουκιά, τον αρακά, τα λούπινα, το λαθούρι, τα φασόλια της Λίμα κ.α. Όλα τα όσπρια έχουν μεγάλη θρεπτική αξία (350 θερμίδες / 100 γραμ περίπου), αποτελούν πλούσια πηγή σύνθετων υδατανθράκων βραδείας απορρόφησης, αμινοξέων, φυτικών ινών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων Ο αυστηρά φυτοφάγος πρέπει να προσλαμβάνει τις φυτικές τροφές που έχουν συμπληρωματικές πρωτεΐνες ώστε να μην περιοριστεί η ανάπτυξη των πρωτεϊνικών δομών του σώματος, η σύνθεση των ενζύμων, των ορμονών, των αντισωμάτων και η παραγωγή μητρικού γάλακτος για τις γυναίκες που θηλάζουν. Αυτό επιτυγχάνεται με συνδυασμό τροφίμων, για παράδειγμα., τα δημητριακά, που περιέχουν λίγη λυσίνη, συμπληρώνονται από όσπρια, που έχουν επαρκείς ποσότητες λυσίνης. Το χαμηλό επίπεδο μεθειονίνης στα όσπρια αντισταθμίζεται από την υψηλή συγκέντρωση της στα δημητριακά.
Παραδείγματα συνδυασμού τροφίμων:
· Όσπρια + Δημητριακά: ρεβύθια με πιλάφι, φακές με πληγούρι
· Όσπρια + Ταχίνι: κατανάλωση χαλβά μετά τα φασόλια, χούμους

Ριβοφλαβίνη: βοηθάει στον καταβολισμό των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπών για την παραγωγή ενέργειας. Επίσης είναι σημαντική για ένα υγιές δέρμα, μάτια και καθαρή όραση. Η καλύτερη πηγή είναι το συκώτι, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και το κόκκινο κρέας. Στην περίπτωση που οι τροφές αυτές δεν προσλαμβάνονται (όπως στους αυστηρά φυτοφάγους), η ριβοφλαβίνη θα πρέπει να λαμβάνεται από πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως το μαρούλι, λαχανάκια βρυξελλών και εμπλουτισμένα δημητριακά.

Βιταμίνη Β12: Η βιταμίνη Β12 ανιχνεύεται κυρίως στα ζωικά προϊόντα, όπως το γάλα, τα αβγά και φυσικά το κρέας. Μια εναλλακτική πηγή βιταμινών Β12 είναι τα προϊόντα σόγιας (γαλακτοκομικά προϊόντα σόγιας) ή διάφορα συμπληρώματα διατροφής τα οποία θα καλύψουν τις ανάγκες του οργανισμού (μαγιά μπύρας). Η συστηματική κάλυψη των αναγκών σε βιταμίνη Β12 είναι ζωτικής σημασίας για τις έγκυες και τις θηλάζουσες γυναίκες, καθώς και για τα βρέφη που θηλάζουν και οι μητέρες τους είναι αυστηροί φυτοφάγοι. Υπάρχουν έρευνες που αναφέρουν ότι ορισμένοι αυστηροί φυτοφάγοι ή άλλοι φυτοφάγοι δεν εφοδιάζονται με επαρκείς ποσότητες βιταμίνης Β12. Για τον λόγο αυτό, είναι απαραίτητο όλοι οι φυτοφάγοι να χρησιμοποιούν διαιτητικά συμπληρώματα και εμπλουτισμένες τροφές και να καταναλώνουν συστηματικά (όσοι καταναλώνουν) γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά.

Βιταμίνη D: Η κατανάλωση δημητριακών και προϊόντων σόγιας μπορεί να καλύψει ένα ποσοστό των αναγκών στη συγκεκριμένη βιταμίνη. Επιπλέον, η έκθεση στο φως του ήλιου συμβάλλει στο να παραχθεί η βιταμίνη D από τον ίδιο τον οργανισμό.

Βιταμίνη Α (β-καροτένιο): Η πρωταρχική μορφή της βιταμίνης Α βρίσκεται μόνο σε ζωικά τρόφιμα και γι΄ αυτό οι αυστηροί φυτοφάγοι λαμβάνουν την βιταμίνη αυτή από την μετατροπή κυρίως του β-καροτένιου. Οι ημερήσιες απαιτήσεις σε βιταμίνη Α μπορούν να καλυφθούν με τον συνυπολογισμό 3 μερίδων καθημερινά από κίτρινα ή πορτοκαλί λαχανικά, φυλλώδη πράσινα λαχανικά και φρούτα πλούσια σε καροτένια.

Ω-3 λιπαρά Οξέα: Ενώ οι φυτοφαγικές δίαιτες είναι κατά κανόνα πλούσιες σε ω-6 λιπαρά οξέα, μπορεί να παρατηρούν ελλείψεις όσον αφορά στην πρόσληψη των ω-3 λιπαρών οξέων, προκαλώντας έτσι μια ανισορροπία η οποία δύναται να αναστείλει την φυσιολογική σύνθεση των ενεργών ω-3 λιπαρών οξέων. Η συνιστώμενη αναλογία πρόσληψης ω-6:ω-3 είναι 2:1 έως 4:1. Οι διατροφές που δεν περιλαμβάνουν ψάρι, θαλασσινά και αυγά, δεν παρέχουν άμεσα τα ω-3. Επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι οι φυτοφάγοι και ιδιαίτερα οι αυστηροί, έχουν χαμηλότερα επίπεδα ω-3 στο αίμα τους από τους μη-φυτοφάγους. Τροφές που είναι πηγές των ω-3 και μπορούν να καταναλωθούν από φυτοφάγους (οι οποίοι αρνούνται να φάνε ψάρια) είναι οι λιναρόσποροι και το λιναρέλαιο.

Ασβέστιο: Όπως είναι γνωστό, το ασβέστιο, το οποίο ανιχνεύεται σε μεγάλες ποσότητες στα γαλακτοκομικά κυρίως προϊόντα, είναι απαραίτητο, μεταξύ άλλων, και για τη σωστή ανάπτυξη των οστών και την προφύλαξή τους από τη φθορά που επιφέρει η πάροδος του χρόνου. Λαχανικά με χαμηλή περιεκτικότητα σε εστέρες του οξαλικού οξέως, όπως είναι το μπρόκολο, το κινέζικο και το κοινό λάχανο, τα γογγύλια και οι μπάμιες, παρέχουν ασβέστιο με υψηλότερη βιοδιαθεσιμότητα (49 έως 61%) από άλλα τρόφιμα που έχουν εμπλουτιστεί κατά την παρασκευή τους με ασβέστιο, όπως είναι το εμπλουτισμένο tofu, οι εμπλουτισμένοι χυμοί και το εμπλουτισμένο αγελαδινό γάλα (βιοδιαθεσιμότητα 31 με 32%), καθώς και το εμπλουτισμένο γάλα σόγιας, οι σουσαμόσποροι, τα αμύγδαλα και τα κόκκινα και λευκά φασόλια (βιοδιαθεσιμότητα 21 με 24%). Τα φαγητά από σόγια και τα σύκα είναι δυνατόν να παρέχουν επιπρόσθετες ποσότητες ασβεστίου.
Παραδείγματα συνδυασμού τροφίμων:
· Μαζί με βιταμίνη Κ: αρακάς με αγκινάρες, φακές με πατάτες
· Θαλασσινά (βιτ. D) + Σταυρανθή λαχανικά: γαρίδες με μπρόκολο, μύδια με λάχανο
· Σπανάκι/ πράσο (ασβέστιο, βιτ. Κ) + Ρύζι (μαγνήσιο)

Σίδηρος: Για να καλυφθούν οι ανάγκες σε σίδηρο, πρέπει στο καθημερινό διαιτολόγιο να συμπεριλαμβάνονται όσπρια, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, ψωμί ολικής άλεσης και δημητριακά εμπλουτισμένα με σίδηρο. Ο οργανισμός έχει περιορισμένη δυνατότητα απορρόφησης του σιδήρου που προσλαμβάνεται μέσω της κατανάλωσης φυτικών προϊόντων. Ωστόσο, όταν το γεύμα είναι πλούσιο και σε βιταμίνη C, ο βαθμός απορρόφησης του ιχνοστοιχείου αυξάνεται σημαντικά. Συνήθως, οι φυτοφάγοι παρουσιάζουν υψηλή πρόσληψη βιταμίνης C, διότι το διαιτολόγιό τους ούτως ή άλλως περιλαμβάνει εσπεριδοειδή, ντομάτες, σπανάκι, μπρόκολο και άλλα τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C.
Παραδείγματα συνδυασμού τροφίμων:
· Βιταμίνη C +Όσπρια: φακές με καλαμπόκι, φασόλια με ντομάτα
· Μπαχαρικά + Όσπρια: ρίγανη/ μαύρο πιπέρι/ μαϊντανός με γίγαντες
· Β- Καροτίνη + Όσπρια: ρεβύθια με καρότο, φακές με πιπεριές
· Μηλικό οξύ + Όσπρια: φασόλια με μήλο/ αχλάδι
· Λαχανικά + Μανιτάρια
· Θαλασσινά + Φασολάκια
· Όχι καφές/ τσάι/ σοκολάτα

Ψευδάργυρος: Ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Καλές πηγές πρόσληψης του ιχνοστοιχείου αυτού αποτελούν τα όσπρια, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα μπιζέλια, το καλαμπόκι και τα καρότα, το ψωμί ολικής άλεσης, τα δημητριακά, καθώς και τα προϊόντα σόγιας.

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

Η ΕΝΥΔΑΤΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ Κ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ


Η αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους, κούραση και απώλεια συγκέντρωσης. Για τον λόγο αυτό, ο οργανισμός μας έχει αναπτύξει έναν αμυντικό μηχανισμό για να προστατεύεται από έντονες αφυδατώσεις: τη δίψα. Η δίψα όμως είναι το καμπανάκι ότι το σώμα μας αρχίζει να φτάνει στα όριά του και σε εκείνο το σημείο η πρόσληψη νερού είναι αναγκαία και επιτακτική.

Ας δούμε, λοιπόν, πόσο νερό χρειαζόμαστε. Ένας άνθρωπος σε φυσιολογικές συνθήκες χρειάζεται περίπου 2-2,5 λίτρα υγρών. Κάποτε λεγόταν ότι είναι απαραίτητο να πίνουμε 8 ποτήρια νερό ημερησίως. Στην επίσημη θέση του Institute of Medicine of the National Academies of Science στην Αμερική, το 2004, αναφέρεται ότι το 80% των αναγκών μας καλύπτεται από πόσιμο νερό, αναψυκτικά, χυμούς, τσάι κ.α. και το 20% από τρόφιμα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παλαιότερα ήταν ευρέως διαδεδομένη η άποψη στον κόσμο ότι η παρουσία της καφεΐνης μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα προκαλούσε, εξαιτίας της διουρητικής της δράσης. Σε αυτήν την επίσημη θέση τονίζεται ότι τα αναψυκτικά με καφεΐνη (τύπου cola), το τσάι και ο καφές συμμετέχουν στην διαδικασία της ενυδάτωσης. Και αυτό γιατί έχει πλέον αποδειχτεί ότι η δράση της καφεΐνης είναι πρόσκαιρη και μικρή, χωρίς να αλλοιώνει τη διαδικασία της σωστής ενυδάτωσης του οργανισμού. Αντιθέτως, ποτά που περιέχουν αλκοόλ σε συγκέντρωση 10% ή περισσότερο, όπως τα περισσότερα κρασιά, οδηγούν τελικά σε απώλεια υγρών.

Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε την περιεκτικότητα διάφορων τροφών σε νερό, παρατηρώντας ότι τα φρούτα και λαχανικά είναι στην κορυφή, επιβεβαιώνοντας και με αυτόν τον τρόπο την τεράστια θρεπτική αξία αυτής της ομάδας τροφίμων.


Τρόφιμο (% Περιεκτικότητα)

Μαρούλι 96%Λάχανο 93%Καρπούζι 92%Μπρόκολο 91%Γάλα 88%Καρότο 87%Πορτοκάλι 87%Μήλο 84%Ψάρι 78%Πατάτα 77%Μπανάνα 74%Καλαμπόκι 70%Δαμάσκηνα 70%Κοτόπουλο 67%Μοσχάρι 59%Τυρί φέτα 56%Τυρί γκούντα 43%Γραβιέρα 39%Ψωμί 37%Βούτυρο 16%Ζάχαρη 1%Λάδι 0%

Κατά τη διάρκεια της άσκησης, το σώμα μας διατηρείται δροσερό μέσω της εξάτμισης υγρών από το δέρμα μας με τη μορφή ιδρώτα. Επομένως, πρέπει να πίνουμε περισσότερα υγρά για να αποφύγουμε την αφυδάτωση.

Σε κρύα ή εύκρατα κλίματα, στα νεαρά άτομα μια απώλεια 2% του σωματικού τους βάρους με τη μορφή νερού δεν επιφέρει μείωση της σωματικής τους απόδοσης, αλλά σε ζεστά κλίματα αυτή η απώλεια υγρών θα επηρεάσει την απόδοσή τους και μπορεί να οδηγήσει σε θερμοπληξία.

Απώλειες μεγαλύτερες του 5% του σωματικού βάρους μπορούν να μειώσουν την ικανότητα για εργασία κατά περίπου 30%. Διάφορες μελέτες έχουν καταδείξει ότι η διατήρηση της ενυδάτωσης, πριν και κατά τη διάρκεια άσκησης αντοχής, είναι αποτελεσματική στη βελτίωση της απόδοσης σε ποικίλες περιπτώσεις.

Η προσθήκη νατρίου (αλάτι) στα ποτά ενεργοποιεί την απορρόφηση υδατανθράκων, με αποτέλεσμα την αύξηση της κατανάλωσης νερού. Η αποκατάσταση των αλάτων που χάνονται με τον ιδρώτα βοηθά στη διατήρηση του όγκου του αίματος. Εάν κατά τη διάρκεια και μετά από άσκηση αντοχής καταναλωθούν σε θερμό περιβάλλον μεγάλες ποσότητες σκέτου νερού, τότε μπορεί να συμβεί αραίωση των υγρών του σώματος, που θα οδηγήσει σε μεγάλες απώλειες νερού στα ούρα. Αυτό σημαίνει ότι η κανονική ενυδάτωση δεν θα διατηρηθεί και τα χαμηλά επίπεδα νατρίου μπορεί να προκαλέσουν εξάντληση και κράμπες λόγω ζέστης. Για να αποτραπεί αυτό, είτε τα ποτά που καταναλώνουμε πρέπει να περιέχουν νάτριο (όπως τα αθλητικά ποτά, που περιέχουν ποσά παρόμοια με εκείνα των υγρών του ανθρώπινου σώματος), είτε θα πρέπει να καταναλώνουμε το νερό μαζί με το φαγητό.

http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ


Όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς για διάφορες τροφές που ανεβάζουν την… διάθεσή μας στα ύψη, όπως είναι τα θαλασσινά, διάφορα φρούτα, το γιαούρτι με μέλι και καρύδια κα. Δεν υπάρχει κάποια σαφή επιστημονική ένδειξη ότι υπάρχουν τρόφιμα με αφροδισιακές ιδιότητες, η υιοθέτηση όμως μιας ισορροπημένης διατροφής και η καθημερινή φυσική δραστηριότητα βελτιώνουν την διάθεσή μας και επομένως και την λίμπιντό μας! Στο σημερινό μας άρθρο θα δούμε ποιες είναι αυτές οι τροφές στις οποίες έχουν αποδοθεί αφροδισιακές ιδιότητες.

Πρωταρχικό ρόλο στην ερωτική διάθεση και την σεξουαλική δραστηριότητα παίζει ο εγκέφαλος. Σημαντικοί για τη μεταφορά των σεξουαλικών ερεθισμάτων θεωρούνται οι νευροδιαβιβαστές, οι χημικές δηλαδή ουσίες που μεταφέρουν τα μηνύματα από και προς τον εγκέφαλο. Oι νευροδιαβιβαστές συμβάλλουν στην καλή μνήμη και προσοχή, αυξάνουν την καλή διάθεση και την ευφορία, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιούν τη σεξουαλική διάθεση. Αποτελούνται κυρίως από αμινοξέα, οπότε οι πρωτεϊνούχες τροφές παρέχουν τα απαραίτητα δομικά συστατικά για την παραγωγή τους.
Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία των νευροδιαβιβαστών που συμμετέχουν στη σεξουαλική διέγερση, ενώ η βιταμίνη C, το μαγνήσιο και το σελήνιο, συντελούν στην προστασία των νευροδιαβιβαστών από βλάβες αλλά και στη λειτουργία των μηχανισμών επιδιόρθωσής τους.
H βιταμίνη E προστατεύει τα κύτταρα του αίματος, ενώ έχει άμεση επίπτωση στη γονιμότητα και τη σεξουαλική λειτουργία. Γνωστή και ως "αναπαραγωγική βιταμίνη", συστήνεται για τη θεραπεία της ανδρικής ανικανότητας (περιέχεται κυρίως στους ξηρούς καρπούς, το ελαιόλαδο και το αβοκάντο).


Τρόφιμα που θεωρούνται αφροδισιακά

• Θαλασσινά: Όστρακα (μύδια, στρείδια, κυδώνια) και μαλάκια (χταπόδι)

Είναι πλούσια σε αμινοξέα και ψευδάργυρο, στοιχεία απαραίτητα για την παραγωγή διαφόρων ορμονών, όπως τα ανδρογόνα και η τεστοστερόνη. H έλλειψη του ψευδάργυρου είναι πολλές φορές η αιτία για την ανδρική ανικανότητα. Tα θαλασσινά είναι επίσης καλή πηγή νιασίνης (βιταμίνης B3), η οποία δρα στα άκρα του αγγειακού συστήματος, προκαλώντας τη διαστολή τους και συμβάλλοντας στην καλύτερη αιμάτωση του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος.
Μια ενδιαφέρουσα και λογική προσέγγιση που βασίζεται στην επιστήμη της ψυχολογίας είναι ότι τα στρείδια έχουν αφροδισιακές ιδιότητες εξαιτίας του σχήματός τους. Δεν χρειάζεται να είναι ειδήμων κανείς στις φροϋδικές θεωρίες περί λίμπιντο, αλλά τα στρείδια όντως έχουν σχισμοειδές σχήμα και μαλακή υφή που παραπέμπει στα γυναικεία γεννητικά όργανα. Επειδή η σεξουαλική διέγερση σε μεγαλύτερο βαθμό ξεκινάει από τον εγκέφαλο και σε μικρότερο από τα γεννητικά όργανα ή τα κέντρα διέγερσης, αυτός θα μπορούσε να είναι ο λόγος που οι άνθρωποι στο παρελθόν συνδύασαν τα μύδια με τη σεξουαλικότητα.

• Ξηροί καρποί: Αμύγδαλα, καρύδια, σπόροι κουκουναριού

Οι περισσότεροι ξηροί καρποί φημίζονται για την αφροδισιακή τους δράση, επειδή περιέχουν φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά στοιχεία και ψευδάργυρο, που συμβάλλουν στη βελτιώση της κυκλοφορίας του αίματος και κατά συνέπεια στην αύξηση της σεξουαλικής επιθυμίας.
Τα καρύδια ήταν δημοφιλή στις περιοχές της πάλαι ποτέ Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και τα κουκουνάρια στους αρχαίους πολιτισμούς της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Τα ginkgo nuts, οι καρποί ενός αρχέγονου δέντρου της Νότιας Κίνας (Ginko biloba), χρησιμοποιούνται ευρέως σε φαρμακευτικά σκευάσματα που υποτίθεται ότι διεγείρουν την ερωτική επιθυμία. Πιστεύεται ότι το άρωμα των ξηρών καρπών, έχει ερεθιστική δράση και αύξηση του πάθους κυρίως στις γυναίκες. Η επίδραση των ξηρών καρπών στη σεξουαλική μας ζωή, θα γίνει πιο έντονη εάν τους συνδυάσουμε με άλλες τροφές, όπως για παράδειγμα τα καρύδια με το μέλι.

• Φρούτα: Σταφύλια, μπανάνα, ανανάς, σύκο, φράουλες, μούρα, αβοκάντο, βανίλια

Τα σταφύλια κέρδισαν τη φήμη της αφροδισιακής τροφής χάρη στα περίφημα αρχαία ελληνικά συμπόσια. Η περιεκτικότητα της μπανάνας σε βιταμίνες και κάλιο, βοηθά στην αύξηση και την παραγωγή ορμονών και στην καλή λειτουργία του μυϊκού μας συστήματος. Από πολλούς θεωρείται αφροδισιακό τρόφιμο εξαιτίας του ιδιαίτερου σχήματός της.
Τα σύκα έχουν υψηλή περιεκτικότητα αμινοξέων και πιστεύεται πως αυξάνουν τη libido. Μπορούν επίσης να βελτιώσουν τη σεξουαλική αντοχή. Βέβαια, δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να ενισχύουν την άποψη αυτή, συμφωνούμε όμως όλοι πως υπάρχει πολλή μεγάλη ομοιότητα ανάμεσα σε ένα ανοιχτό σύκο και τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Γι' αυτό παραδοσιακά θεωρείται διεγερτικό, και μάλιστα στην Ελλάδα πραγματοποιούσαν μια συνουσιακή τελετουργία κατά την οποία το σύκο είχε τιμητική θέση. Η κίνηση ενός άνδρα να ανοίξει ένα σύκο και να το φάει μπροστά στην ερωμένη του είναι μια αισθησιακή πράξη.
Το αβοκάντο κατατάσσεται στις υψηλές θέσεις των αφροδισιακών. Προέρχεται από το δέντρο των όρχεων, καθώς έτσι το είχαν ονομάσει και για τον λόγο αυτό απέκτησε αυτή την φήμη. Λειτουργεί υπέρ του καρδιαγγειακού συστήματος, δηλαδή καθαρίζει τα αγγεία, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει στη σωστή κυκλοφορία του αίματος. Η περιεκτικότητα του σε βιταμίνες (κυρίως βιταμίνη Ε), σε ιχνοστοιχεία και σε διατροφικές ουσίες είναι μεγάλη και χάρη στην δροσερή γεύση του και την περίεργη υφή του παραμένει στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων. Η πλούσια περιεκτικότητα σε βιταμίνες και σε άλλες ουσίες δημιουργούν στον οργανισμό μας νευροδιαβιβαστές.
H βανίλια θεωρείται ότι, μέσω της μυρωδιάς της, προκαλεί ένα αίσθημα ευφορίας και επηρεάζει τη σεξουαλική διάθεση.

• Αρωματικά φυτά- μπαχαρικά: Βασιλικός, μαϊντανός, σέλινο, γλυκάνισο, πράσο, μάραθος, μοσχοκάρυδο, πιπέρι, σκόρδο
Περιέχουν πολλές βιταμίνες, αντιοξειδωτικά, ιχνοστοιχεία και φυτικές ίνες, που γεμίζουν τον οργανισμό ενέργεια και δίνουν μια αίσθηση ψυχικής και σωματικής υγείας. Ο μαϊντανός και το σέλινο θεωρούνται αφροδισιακά περισσότερο για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες. Αυτό οφείλεται στα συστατικά που περιέχει το σέλινο, το οποίο απελευθερώνει μία μυρωδιά παρόμοια με τον ανδρικό ιδρώτα που αναστατώνει τις γυναίκες διότι ενεργοποιεί τις υποδοχείς των φερορμόνων τους, ενώ ο μαϊντανός αποτελεί διεγερτικό για τη μήτρα.
Το σκόρδο περιέχει αλιΐνη (ή αλλισίνη), ένα συστατικό που αυξάνει τη ροή του αίματος στα σεξουαλικά όργανα. Έτσι αποτελεί ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό βότανο στην αύξηση της libido. Από την αρχαιότητα έχει τη φήμη του ερωτικού, αναζωογονητικού, θεραπευτικού αλλά και εξαιρετικά δραστικού φυτού κατά της βασκανίας και της μαγείας. Ως αφροδισιακό ήταν δημοφιλές ήδη από την εποχή του Ομήρου και για τον ίδιο λόγο το τιμούσαν δεόντως οι Αιγύπτιοι, οι Ρωμαίοι, οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες. Οι Έλληνες έτρωγαν σκόρδο καθημερινά τόσο με ψωμί όσο και μέσα σε σαλάτες. Συνήθιζαν ακόμη να το χορηγούν ως δυναμωτικό στους αθλητές των Ολυμπιακών, ενώ και οι κατασκευαστές των πυραμίδων στην Αίγυπτο κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες. Αν και σε αυτήν την περίπτωση δεν έχουμε επιστημονικές αποδείξεις, εντούτοις μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το σκόρδο, το πιπέρι και τα κρεμμύδια εξαιτίας της καυτερής τους γεύσης ανεβάζουν τη θερμοκρασία του σώματος, οδηγούν σε υπεραιμία και εντείνουν την κυκλοφορία του αίματος.
Ένα από τα αρχαιότερα αφροδισιακά είναι το γλυκάνισο, αφού οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως η χρήση του στο μαγείρεμα και το πιπίλισμα των σπόρων του αυξάνει την επιθυμία. Περιέχει μια ουσία, την ανηθόλη, σε ποσοστό περίπου 80%, η οποία πιστεύεται ότι δίνει στο σώμα μια ξεχωριστή μυρωδιά και εμφανίζει ήπια οιστρογόνα δράση, δηλαδή αυξάνει την ερωτική επιθυμία. Επίσης λειτουργεί και ως θεραπευτικό κατά της ανικανότητα και της σεξουαλικής απομάκρυνσης.

• Μέλι- Βασιλικός πολτός

Μόνο του ή μαζί με σουσάμι, το μέλι είχε τη φήμη εξαίσιου αφροδισιακού, καταναλωνόταν ευρέως και ήταν βασικό συστατικό στις αρχαιοελληνικές σαλάτες. Επίσης, στην αρχαία Αίγυπτο βασίζονταν σε αυτό ορισμένα φάρμακα για τη θεραπεία της στειρότητας ή της ανικανότητας. Στα χρόνια εκείνα το μέλι είχε την φήμη του αμαρτωλού συστατικού, γιατί το χρησιμοποιούσαν για ερωτικά φίλτρα και συνταγές καθώς και σαν κύριο επιδόρπιο, αφού δημιουργούσε ένταση και πάθος στη ερωτική επαφή. Τέλος, το mead (ένα ρόφημα από μέλι, νερό και μαγιά) χρησιμοποιούνταν ακόμη και στο Μεσαίωνα με στόχο την αποπλάνηση. Πέρα όμως από αυτά, το μέλι αποτελεί ένα τρόφιμο με μεγάλη θρεπτική αξία που έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες στο καρδιαγγειακό σύστημα, τον μεταβολισμό και την καταπολέμηση του άγχους. Ο καλύτερος συνδυασμός του μελιού για έντονη δραστηριότητα στην ερωτική μας ζωή είναι οι ξηροί καρποί και κατά προτίμηση τα καρύδια, με εξωτικά φρούτα κ.α.
Ο βασιλικός πολτός είναι ένα πολύτιμο μελισσοκομικό προϊόν, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως συμπλήρωμα διατροφής αλλά και ως φάρμακο, διότι παρέχει μία σειρά από θρεπτικά, ενεργητικά και μεταβολικά οφέλη. Επιδρά στη μακροζωία, βοηθά στη διατήρηση της υγείας, της ομορφιάς και της νεότητας, στις διάφορες λειτουργίες του σώματος και αυξάνει την αντοχή σε ασθένειες. Ευνοεί την οξυγόνωση των ιστών, διεγείρει την όρεξη και την ψυχική διάθεση, προικίζει τον οργανισμό με ερυθροποιητικές ιδιότητες (παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων), δρα ως αναλγητικό ελαφρύνοντας την αίσθηση του πόνου, βρίσκει εφαρμογή σε πόνους ρευματισμών, σε νεφρικά συμπτώματα που συναντώνται κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και στην ανάπτυξη των πρόωρων παιδιών. Επίσης διεγείρει την αντιβιοτική δράση του ανοσοποιητικού συστήματος, εμποδίζοντας την εισβολή και δράση των επιβλαβών βακτηρίων, ιών και μυκήτων. Επιπλέον ενεργεί ως τονωτικό του νευρικού συστήματος, ιδιότητα που οφείλεται στην παρουσία της ακετυλοχολίνης.

• Σοκολάτα

Σήμερα είναι το πιο δημοφιλείς αφροδισιακό σε όλο τον κόσμο. Το αφροδισιακό αυτό έχει περιέχει ιχνοστοιχεία τα οποία δίνουν το αίσθημα της ικανοποίησης, περιέχει τα περισσότερα αντιξειδωτικά στοιχεία από κάθε άλλο αφροδισιακό και τρείς από τις βασικότερες ουσίες που βοηθούν την καθιστούν στην κορυφή των προτιμήσεων μας. Αρκετοί πιστεύουν, κυρίως οι γυναίκες ότι η σοκολάτα λειτουργεί και σαν υποκατάστατο του έρωτα. Οι καλύτεροι συνδυασμοί που μπορούμε να κάνουμε με τη σοκολάτα για να πετύχουμε την μέγιστη απόλαυση και διέγερση είναι οι ξηροί καρποί, οι φράουλες, η μπανάνα και η σαμπάνια.
Έχουμε μιλήσει για τις ψυχοδιεγερτικές ιδιότητες της σοκολάτας σε προηγούμενο άρθρο μας.

• Αλκοόλ
Η χρήση του οινοπνεύματος ως διεγερτικής ουσίας είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος. Στην ουσία το αλκοόλ ενισχύει μεν τη σεξουαλική επιθυμία αλλά ελαττώνει την απόδοση. Η επίδρασή του στον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι ικανή να μειώσει το άγχος και τις αναστολές και να οδηγήσει σε μεγαλύτερη σεξουαλική επιθυμία, γεγονός που συχνά μπορεί να ερμηνευθεί ως 'χαλαρή λίμπιντο'. Το βασικό πρόβλημα με τη χρήση του αλκοόλ ως αφροδισιακής ουσίας είναι ότι δεν είναι ευδιάκριτα τα όρια.

Συμπέρασμα
Παρόλο που δεν υπάρχουν σαφείς επιστημονικές ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα ορισμένων τροφίμων στην βελτίωση της σεξουαλικής απόδοσης και επιθυμίας, η διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους και μιας ισορροπημένης διατροφής βοηθά στην υγιή σεξουαλική ζωή. Aφήστε την φαντασία σας να δημιουργήσει ερωτικά μενού!!!

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ


ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

Τα λειτουργικά τρόφιμα είναι εκείνα που περιέχουν βιολογικά ενεργά συστατικά που ενισχύουν την υγεία ή μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ασθένειας. Η έννοια γεννήθηκε στην Ιαπωνία την δεκαετία του 1990 από την ανάγκη για βελτίωση της ποιότητας ζωής έτσι ώστε να αυξηθεί το προσδόκιμο επιβίωσης των ανθρώπων. Λειτουργικά χαρακτηρίζονται τα τρόφιμα με τα εξής χαρακτηριστικά:
• Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιολογικά ενεργά συστατικά, είτε εκ φύσεως (π.χ. φρούτα και λαχανικά), είτε επειδή προέρχονται από τρόφιμα που είναι φυσικές πηγές αυτών των συστατικών (π.χ. γιαούρτι).
• Έχουν εμπλουτιστεί με επιπλέον ποσότητα κάποιου βιολογικά ενεργού συστατικού που ήδη περιέχουν φυσικά (π.χ. δημητριακά πρωινού).
• Έχει προστεθεί κάποια ωφέλιμη ουσία που δεν περιέχεται σε αυτά φυσικά (π.χ. γάλα με φυτοστερόλες).
• Έχει αφαιρεθεί κάποια πιθανώς επιβλαβής ουσία (π.χ. τυρί χωρίς χοληστερόλη).

Τα θρεπτικά συστατικά τα οποία που μπορούν να καταστήσουν ένα τρόφιμο λειτουργικό είναι τα μονοακόρεστα και τα ω-3 λιπαρά οξέα, τα οποία προάγουν την υγεία της καρδιάς, το ασβέστιο και η βιταμίνη D τα οποία, ως συστατικά των εμπλουτισμένων γαλακτοκομικών, φαίνεται να οδηγούν σε αύξηση της οστικής πυκνότητας αλλά και σε έλεγχο του σωματικού βάρους, τα προ- και πρεβιοτικά τα οποία βοηθούν στην καλή υγεία του εντέρου και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα καθώς και οι φυτικές ίνες και οι φυτοστερόλες/ στανόλες που σχετίζονται με μείωση της χοληστερόλης.
Τα λειτουργικά τρόφιμα μπορούμε να τα εντάξουμε στην καθημερινή μας διατροφή στο πρωινό, τα κυρίως γεύματα και τα ενδιάμεσα μικρογεύματα. Δείτε μερικά παραδείγματα:
• Πρωινό
  1. Μία μερίδα ημίπαχου γαλακτοκομικού εμπλουτισμένο σε ασβέστιο, βιταμίνη D ή προβιοτικά, μία μερίδα δημητριακών ολικής άλεσης και 1 ποτήρι φρεσκοστυμμένου χυμού φρούτων/λαχανικών.
  2. 1 φέτα ψωμί ολικής άλεσης, 1 αβγό βραστό και 1 ποτήρι φρεσκοστυμμένου χυμού φρούτων/λαχανικών.
  3. Μία μερίδα ημίπαχου γαλακτοκομικού με ασβέστιο, βιταμίνη D ή προβιοτικά, 1-2 ψιλοκομμένα φρούτα και μία χούφτα ανάλατους ξηρούς καρπούς.
  4. 1 ποτήρι φρεσκοστυμμένου χυμού φρούτων/ λαχανικών, 1 φέτα ψωμί ολικής άλεσης, 1 κγ μαργαρίνη εμπλουτισμένη με στερόλες ή ω-3 και μία μερίδα τυρί με χαμηλά λιπαρά.
• Ενδιάμεσα μικρογεύματα
  1. 1 ημίπαχο γιαούρτι με ασβέστιο, φυτικές στερόλες ή προβιοτικά με ψιλοκομμένα φρούτα.
  2. 1 χούφτα ανάλατοι ξηροί καρποί και 1 ποτήρι φυσικός χυμός φρούτων.
  3. 1 τόστ με ψωμί ολικής άλεσης.
  4. 1 ποτήρι ημίπαχο γάλα με ασβέστιο, φυτικές στερόλες ή προβιοτικά, 1 φέτα ψωμί ολικής άλεσης με μαργαρίνη με φυτικές στερόλες.
• Κυρίως γεύματα
  1. Ένα πιάτο όσπρια ή λαδερά με τυρί χαμηλό σε λιπαρά.
  2. Μια μερίδα κοτόπουλο στήθος/ άπαχο κρέας με πολύχρωμη ωμή σαλάτα με ελαιόλαδο.
  3. Ωμή πολύχρωμη σαλάτα με ελαιόλαδο κρίθινο παξιμάδι και τυρί χαμηλό σε λιπαρά.
  4. Ψητά ψάρια που τρώγονται με το κόκκαλο (γαύρος, σαρδέλα, μαρίδα) με βραστή σαλάτα (μπρόκολο, κουνουπίδι) με ελαιόλαδο.
ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

Τα βιολογικά τρόφιμα είναι προϊόντα βιολογικής γεωργίας κατά την οποία:
• Εφαρμόζονται φυσικές μέθοδοι παραγωγής
• Δε χρησιμοποιούνται συνθετικά λιπάσματα και χημικά φυτοφάρμακα
• Δίνεται έμφαση στην προστασία του περιβάλλοντος, στις συνθήκες εκτροφής και μεταχείρισης των ζώων.

Σπάνια περιέχουν πρόσθετα και είναι συνήθως πιο πλούσια σε θρεπτικά συστατικά ενώ στα συμβατικά τρόφιμα είναι πιο πιθανό να περιέχονται υπολείμματα φυτοφαρμάκων ή αντιβιοτικών. Θα πρέπει όμως να λάβουμε υπ’ όψιν το γεγονός ότι όσες μελέτες έχουν γίνει σχετικά με την επίδραση ορισμένων τροφίμων στην υγεία του ανθρώπου (πχ. κατανάλωση φρούτων και λαχανικών και μείωση του κινδύνου για εμφάνιση καρκίνου) έχουν γίνει με συμβατικά τρόφιμα. Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα βιολογικά τρόφιμα δεν καταναλώνονται ακόμη ευρέως καθώς η υψηλή τιμή τους αποτελεί βασικό αποτρεπτικό παράγοντα για τον μέσο καταναλωτή.

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΟΜΟΡΦΟ Κ ΥΓΙΕΣ ΔΕΡΜΑ



Το δέρμα αποτελεί το εκτενέστερο όργανο του ανθρώπινου σώματος. Πέρα από το λειτουργικό του ρόλο (προστασία από το εξωτερικό περιβάλλον, ρύθμιση θερμοκρασίας του σώματος και ισορροπίας υγρών, αίσθηση αφής και πόνου κλπ), το δέρμα παίζει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση, την ελκυστικότητα και την αυτοπεποίθηση του ατόμου.
Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, ενδιαφέρονται για την ποιότητα της επιδερμίδας τους. Η διατροφή μπορεί να παίξει σημαντικό, «εκ των έσω» ρόλο στην καλή υγεία και εμφάνιση του δέρματος.
Τι μπορεί να προσφέρει η διατροφή στο δέρμα μας;
Ενίσχυση της δομής του
Ορισμένα θρεπτικά συστατικά όπως η βιταμίνη C και η ρετινόλη (βιταμίνη Α) ενισχύουν τη δομή της επιδερμίδας. Ειδικότερα, η βιταμίνη C είναι απαραίτητη για τη σύνθεση του κολλαγόνου, της βασικότερης δομικής πρωτεΐνης του δέρματος, ενώ η ρετινόλη είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της καλής λειτουργίας και δομής των επιθηλιακών κυττάρων του δέρματος.
Αντιοξειδωτική δράση – φωτοπροστασία
Τα αντιοξειδωτικά προστατεύουν το δέρμα από τις ελεύθερες ρίζες, ουσίες που προκαλούν φθορές στα κύτταρα. Οι ελεύθερες ρίζες δημιουργούνται λόγω οξειδωτικού στρες, κατά τη φυσιολογική γήρανση και την έκθεση στον ήλιο κλπ. Θρεπτικά συστατικά που προσφέρουν αντιοξειδωτική δράση και φωτοπροστασία είναι τα καροτενοείδη (κυρίως το β-καροτένιο), το λυκοπένιο, η βιταμίνη C, η βιταμίνη Ε και τα φλαβονοειδή.
Αντιφλεγμονώδη δράση – ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος
Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (τα ω-3 περισσότερο από τα ω-6), ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, ευνοώντας έτσι την καλή υγεία του δέρματος κατά τη γήρανση ή σε φλεγμονώδεις νόσους (έκζεμα, ατοπική δερματίτιδα, ψωρίαση). Στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού βοηθούν και τα αντιοξειδωτικά.
Σημείωση: Ορισμένες από τις παραπάνω δράσεις έχουν διαπιστωθεί σε μελέτες όπου έγινε συμπληρωματική χορήγηση των συστατικών και όχι από την πρόσληψη τους στο πλαίσιο της συνήθους διατροφής.
Ενυδάτωση
Η επαρκής ενυδάτωση είναι απαραίτητη για την καλή υγεία του δέρματος και τη διατήρηση της ελαστικότητας του. Φροντίζετε να καταναλώνετε 6-8 ποτήρια υγρά ημερησίως, ή παραπάνω αν υπάρχει έντονη εφίδρωση (λόγω άσκησης, έκθεσης στον ήλιο ή ασθένειας).
Διατροφή και ακμή: ο μύθος της σοκολάτας
Παλαιότερα, τρόφιμα όπως η σοκολάτα και τα τηγανιτά είχαν κατηγορηθεί ότι προκαλούν ή επιβαρύνουν την ακμή. Πλέον, υπάρχουν επαρκή δεδομένα που υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ειδικά για τη σοκολάτα, η συσχέτιση ενδεχομένως έχει προέλθει από τις ορμονικές διαταραχές που αποτελούν αίτιο εμφάνισης ακμής και συχνά συνοδεύονται από την κατανάλωση σοκολάτας.
Πηγές θρεπτικών συστατικών που προάγουν την καλή υγεία του δέρματος
Βιταμίνη Α: κρόκος αυγού, συκώτι, μουρουνέλαιο, εμπλουτισμένα τρόφιμα (μαργαρίνες).
Β-καροτένιο: φρούτα και λαχανικά με έντονο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα (καρότα, κόκκινες και κίτρινες πιπεριές, βερίκοκα, πεπόνι).
Λυκοπένιο: ντομάτες, ντοματοπολτός, καρπούζι.
Βιταμίνη C: εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, λεμόνι, γκρέιπφρουτ), πράσινες πιπεριές, μπρόκολο, μαϊντανός, φράουλες, ακτινίδια.
Βιταμίνη Ε: φυτικά έλαια (ειδικά το ελαιόλαδο), σπόροι σιταριού, ξηροί καρποί, αβοκάντο, εμπλουτισμένα τρόφιμα (μαργαρίνες). Η δράση της βιταμίνης Ε ενισχύεται από την παρουσία βιταμίνη C και σεληνίου.
Φλαβονοειδή: φρούτα (μούρα, φράουλες, σταφύλια), λαχανικά (κρεμμύδι, μπρόκολο), κόκκινο κρασί, τσάι (ειδικά το πράσινο), μαύρη σοκολάτα.
Ω-3 λιπαρά οξέα: λιπαρά ψάρια (σολωμός, σαρδέλες, κολιός/σκουμπρί), ιχθυέλαια (μουρουνέλαιο), ορισμένοι ξηροί καρποί (π.χ. καρύδια, αμύγδαλα), λιναρόσπορος, εμπλουτισμένα τρόφιμα (μαργαρίνες, αυγά).
Ω-6 λιπαρά οξέα: φυτικά έλαια, μαργαρίνες, ξηροί καρποί.
Ο καλύτερος τρόπος για την κάλυψη των αναγκών στα παραπάνω συστατικά είναι η δια βίου υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής, η οποία άλλωστε προάγει την καλή υγεία γενικότερα. Τα συμπληρώματα διατροφής είναι ωφέλιμα σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις υγιεινές διατροφικές συνήθειες και θα πρέπει να λαμβάνονται πάντα με τη σύμφωνη γνώμη κάποιου επιστήμονα υγείας.
πηγη απο Μανώλης Μεραμβελιωτάκης  Γενικού Γιατρού

0 σχόλια:

ΑΛΚΟΟΛ Κ ΑΣΚΗΣΗ



Σε όλους μας έχει συμβεί να βρεθούμε σε κάποια κοινωνική εκδήλωση ή πάρτυ χορού και να πιούμε ένα- δυο ή περισσότερα ποτά, κυρίως για να χαλαρώσουμε. Για τους επαγγελματίες του είδους, μπορεί να έχει τύχει να καταναλώσουν κάποια ποσότητα αλκοόλ πριν από μια παράσταση ή αγώνα για να μειώσουν το άγχος τους.

Ας δούμε λοιπόν, στο σημερινό μας άρθρο, ποιες είναι οι επιπτώσεις της κατανάλωσης αλκοόλ και μέχρι ποιο σημείο αυτό δεν επηρεάζει αρνητικά την αθλητική μας απόδοση.

Η μόνη πραγματική σχέση που έχει ο αθλητισμός με το αλκοόλ είναι ίσως μέσω της διαφήμισης, καθώς πολλοί αθλητικοί οργανισμοί και ομάδες, όπως και αθλητικοί αγώνες συχνά υποστηρίζονται και χρηματοδοτούνται από εταιρείες παραγωγής μπύρας και άλλων αλκοολούχων ποτών.

Αν και ένας μικρός αριθμός αθλητών καταναλώνει αλκοόλ θεωρώντας ότι μπορεί να βελτιώσει την αθλητική απόδοση, η κατανάλωση αλκοόλ από τους αθλητές γίνεται συνήθως στα πλαίσια κοινωνικών εκδηλώσεων. Ωστόσο, ακόμα και στην περίπτωση αυτή, η κατανάλωση αλκοόλ θεωρείται από πολλούς αθλητές απαγορευμένη συνήθεια.

Στον παρακάτω πίνακα αναφέρουμε ενδεικτικά τις θερμίδες και την περιεκτικότητα σε αλκοόλ ανά μερίδα σερβιρίσματος μερικών ποτών.

Ποτό (% περιεκτικότητα αλκοόλ) |Ποσότητα σερβιρίσματος (ml) |Αλκοόλ (γρ) |Θερμίδες
Μπίρα (4%): 250 |10 |107
Μπίρα χωρίς αλκοόλ: 250 |- |38
Οινοπνευματώδη με 40% αλκοόλ (τζιν, ρούμι, ουίσκι, βότκα) : 45|14|100
Μπράντι, κονιάκ (38%): 30|11 |75
Κρασί λευκό. ξηρό (9%): 120 |11 |80
Κρασί κόκκινο ή ροζέ (10%): 120 |12 |85
Κρασί γλυκό (10%): 120 |12 |105
Σαμπάνια (10%) : 120 |12 |100
Τσέρι (15%):60 |9 |74
Γλυκό τσέρι, μοσχάτο κρασί (15%):60 |9 |90
Λικέρ (30%):45 |13 |160
Bloody Mary (10%):150 |14 |116
Daiquiri (25%):60|14 |111
Manhattan (30%):60 |17 |178
Martini (31%):75 |22 |156


Ας δούμε λίγο ποια είναι η πορεία του μεταβολισμού του αλκοόλ μέσα στον οργανισμό μας πριν προχωρήσουμε παρακάτω.

Ο μεταβολισμός της αιθανόλης (αλκοόλ) γίνεται κυρίως στο ήπαρ, όπου οξειδώνεται πρώτα σε ακεταλδεΰδη και στην συνέχεια σε οξικό οξύ. Η παραγόμενη ακεταλδεΰδη, η οποία μεταβολίζεται μέσα στα ηπατικά κύτταρα, θεωρείται ως υπεύθυνη για τις αρνητικές επιδράσεις του αλκοόλ. Ο ρυθμός κάθαρσης της αιθανόλης από το ήπαρ διαφοροποιείται σημαντικά από άτομο σε άτομο και εξαρτάται κυρίως από την ποσότητα του αλκοόλ που καταναλώθηκε και τις συνήθειες κατανάλωσης αλκοόλ. Ο ρόλος της άσκησης στον ρυθμό μεταβολισμού της αιθανόλης δεν έχει αποσαφηνιστεί επαρκώς, καθώς αμφιλεγόμενα δεδομένα έχουν αναφερθεί από διάφορες μελέτες. Αυτό που αποτελεί γεγονός όμως, είναι ότι στην περίπτωση που τα αποθέματα ηπατικού γλυκογόνου είναι μειωμένα, λόγω του συνδυασμού άσκησης και χαμηλής πρόσληψης υδατανθράκων, το ήπαρ δεν θα είναι ικανό να διατηρήσει σταθερά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση υπογλυκαιμίας.

Παλαιότερα, πολλοί αθλητές κατανάλωναν σκόπιμα αλκοόλ αμέσως πριν ή και κατά την διάρκεια της άσκησης, θεωρώντας ότι μια τέτοια πρακτική μπορεί να βελτιώσει την απόδοσή τους. Πίστευαν ότι το αλκοόλ μειώνει την ευαισθησία στο πόνο και αυξάνει την αυτοπεποίθηση. Κάποιες επιδράσεις στο καρδιοκυκλοφορικό σύστημα θεωρούνταν ότι μειώνουν το τρέμουλο και το συναισθηματικό στρες, παράγοντες οι οποίοι είναι βασικής σημασίας στα αθλήματα στα οποία απαιτείται ο ακριβής έλεγχος των κινήσεων. Για τον λόγο αυτό, αν και το αλκοόλ δεν ανήκει πλέον στην γενική λίστα των ουσιών doping της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, εντούτοις εξακολουθεί να θεωρείται ως απαγορευμένη ουσία σε κάποια αθλήματα, όπως η ξιφασκία και η σκοποβολή.

Η μελέτη των επιδράσεων της κατανάλωσης αλκοόλ στον μεταβολισμό κατά την άσκηση και στην αθλητική απόδοση παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες. Το θέμα αυτό συνοψίζεται στην σχετική επίσημη θέση του Αμερικάνικου Κολεγίου Αθλητικής Ιατρικής που εκδόθηκε το 1982. Το συμπέρασμα είναι ότι η αιθανόλη δεν συνεισφέρει σε σημαντικό βαθμό στην παραγωγή ενέργειας κατά την διάρκεια της άσκησης, ενώ σε περιπτώσεις παρατεταμένης άσκησης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης υπογλυκαιμίας.

Επίσης, όταν η άσκηση γίνεται σε ψυχρό περιβάλλον μπορεί να παρατηρηθεί μια αύξηση της απώλειας θερμότητας από το σώμα και μια μείωση της θερμοκρασίας του σώματος. Επομένως, η κατανάλωση αλκοόλ κατά την άσκηση έχει ενδεχομένως αρνητικές επιδράσεις στην θερμορύθμιση, κάτι το οποίο με την σειρά του μειώνει την αντοχή και βλάπτει την αθλητική απόδοση. Επιπλέον, επειδή το αλκοόλ επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τον μεταβολισμό των υδατανθράκων, είναι πιθανό η πρόσληψη μετά την άσκηση να βλάπτει την διαδικασία αποκατάστασης των αποθεμάτων γλυκογόνου.

Παρακάτω δίνουμε κάποιες οδηγίες για τη συνετή κατανάλωση αλκοόλ από τους αθλητές:

1. Η κατανάλωση ή όχι αλκοόλ είναι μια καθαρά προσωπική απόφαση. Ωστόσο, τόσο η υγεία, όσο και η αθλητική απόδοση δε θα επηρεαστούν από μια συνετή κατανάλωση.
2. Οι οδηγίες για την πρόσληψη αλκοόλ στον γενικό πληθυσμό είναι περίπου 2 μικρά ποτήρια την ημέρα για τους άνδρες και 1 μικρό ποτήρι την ημέρα για τις γυναίκες.
3. Το αλκοόλ παρέχει σημαντικά ποσά ενέργειας, αλλά καθόλου θρεπτικά συστατικά. Κατά συνέπεια, οι αθλητές που επιθυμούν να μειώσουν το σωματικό τους λίπος θα πρέπει να απέχουν πλήρως από την κατανάλωση αλκοόλ.
4. Η πρόσληψη αλκοόλ αμέσως πριν ή κατά την διάρκεια της άσκησης δεν βελτιώνει την αθλητική απόδοση. Σε κάποιους αθλητές μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την απόδοση, ιδιαίτερα αν το άθλημα απαιτεί κρίση και ψυχοκινητικές δεξιότητες.
5. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ είναι πιθανό να επηρεάζει την διαδικασία της ανάνηψης μετά την άσκηση. Συγκεκριμένα, η κατανάλωση αλκοόλ κατά την ανάνηψη μπορεί να βλάψει την επανυδάτωση, την αναπλήρωση των αποθεμάτων γλυκογόνου και την αποκατάσταση τραυματισμών στους μαλακούς ιστούς. Σε περίπτωση τραυματισμού, ο αθλητής θα πρέπει να απέχει από την κατανάλωση αλκοόλ για τουλάχιστον 24 ώρες μετά το συμβάν.
6. Κάθε αθλητής θα πρέπει να δίνει ιδιαίτερη σημασία στην διαδικασία επανυδάτωσης μετά την άσκηση, η οποία θα πρέπει να γίνεται με ποσότητες υγρών μεγαλύτερες από αυτές που χάνονται. Τα αλκοολούχα ποτά που περιέχουν αλκοόλ σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 2% δεν συνιστώνται για την επανυδάτωση.
7. Πριν την κατανάλωση οποιασδήποτε ποσότητας αλκοόλ μετά την άσκηση, θα πρέπει να καταναλωθεί ένα γεύμα ή ένα σνακ το οποίο να είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, έτσι ώστε να αναπληρωθούν τα αποθέματα του μυϊκού γλυκογόνουν. Η πρόσληψη τροφής θα συμβάλλει και στην μείωση του ρυθμού απορρόφησης του αλκοόλ, μειώνοντας έτσι την υπερβολική αύξηση των επιπέδων του στο αίμα.

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ


Η «Μεσογειακή διατροφή» χαρακτηρίζεται από τις διατροφικές συνήθειες που βρέθηκε ότι είχαν οι κάτοικοι της Κρήτης και της Νότιας Ιταλίας στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Έκανε διάσημη την Ελλάδα οδηγώντας τους ειδικούς ανά των κόσμο να στρέφουν τον ενδιαφέρον τους στο «φαινόμενο της Κρήτης» όπως ονομάστηκε, χάρη στη μακροζωία του πληθυσμού του νησιού. Η κύρια μελέτη όσον αφορά τον μεσογειακό τρόπο διατροφής είναι η περίφημη έρευνα των Επτά Χωρών.
Η Μεσογειακή Διατροφή αποτελείται από πολλούς υδατάνθρακες και φυτικές ίνες (δημητριακά, λαχανικά, όσπρια και φρούτα), καθώς και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαιόλαδο) και έχει τα εξής χαρακτηριστικά :
1) Υψηλή αναλογία σε μονοακόρεστα προς κορεσμένα λιπαρά οξέα
2) Μέτρια κατανάλωση αιθυλικής αλκοόλης (κόκκινου κρασιού)
3) Υψηλή κατανάλωση οσπρίων
4) Υψηλή κατανάλωση δημητριακών (και ψωμιού)
5) Υψηλή κατανάλωση φρούτων
6) Υψηλή κατανάλωση λαχανικών
7) Χαμηλή κατανάλωση κρέατος και προϊόντων κρέατος
8) Μέτρια κατανάλωση γάλακτος και γαλακτοκομικών



Η Πυραμίδα της Μεσογειακής Διατροφής είναι μια σχηματική απεικόνιση αυτών των διατροφικών οδηγιών. Η βάση της αναφέρεται σε τρόφιμα που πρέπει να καταναλώνονται καθημερινά, ενώ η κορυφή της σε τρόφιμα που πρέπει να καταναλώνονται σπάνια, με όλα τα υπόλοιπα τρόφιμα να βρίσκονται στις ενδιάμεσες θέσεις.

· Στη βάση της Μεσογειακής Διατροφής είναι οι τροφές (κυρίως μη επεξεργασμένες) που είναι πλούσιες σε υδατάνθρακες και φυτικές ίνες, όπως ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, καλαμπόκι, πλιγούρι, άλλα δημητριακά και πατάτα. Αυτές οι τροφές είναι πλούσιες σε ενέργεια, βιταμίνες, μέταλλα και φυτικές ίνες. Η αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών είναι πολύ ευεργετική για την πρόληψη καρδιαγγειακών ασθενειών και καρκίνου.
· Τα φρούτα, τα λαχανικά και τα όσπρια παρέχουν φυτικές ίνες, ουσιώδη μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες συμπεριλαμβανόμενων και των αντιοξειδοτικών βιταμινών. Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η κατανάλωση αυτών των ουσιών προστατεύουν τόσο από καρκίνο όσο και από καρδιαγγειακά.
· Η πηγή λίπους στη μεσογειακή διατροφή προέρχεται κυρίως από το ελαιόλαδο (μονοακόρεστα λιπαρά οξέα τα οποία αποτελούν το 15-20 % των συνολικών ημερησίων θερμίδων), 10-15% είναι πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, ενώ λιγότερο από 10% των λιπαρών είναι κορεσμένα, με αποτέλεσμα το συνολικό λίπος να ανέρχεται στο 30-40% των συνολικών ημερησίων θερμίδων.
· Για την ομάδα των γαλακτοκομικών η Μεσογειακή Διατροφή προτείνει κυρίως γιαούρτι και τυρί, καθημερινά σε μέτρια κατανάλωση. Από τα γαλακτοκομικά προσλαμβάνουμε κυρίως ασβέστιο, πρωτεΐνες και βιταμίνες Β.
· Τα ψάρια και τα πουλερικά συνιστώνται να καταναλώνονται και 2 με 4 φορές την εβδομάδα διότι είναι η κύρια πηγή πρωτεϊνών και είναι πλούσιες σε βιταμίνες Β και σίδηρο. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που προέρχονται από τα λιπαρά ψάρια (σαρδέλες, γαύρος, σκουμπρί, τσιπούρα, ρέγκα, σολομός) είναι λίπος που είναι αποδεδειγμένα ευεργετικό για την καρδιά. Τα θαλασσινά (καβούρια, χταπόδι, καλαμαράκια, μύδια, στρείδια) περιέχουν ελάχιστο λίπος, γι’ αυτό και η περιεκτικότητα τους σε ωμέγα-3 λιπαρά είναι αμελητέα. Ωστόσο, περιέχουν βιταμίνη Β12 και φώσφορο, καθώς και χοληστερόλη.
· Στη Μεσογειακή Διατροφή το κόκκινο κρέας βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας, παρόλο που είναι εξαιρετική πηγή σιδήρου και πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας. Η μειωμένη κατανάλωση του κόκκινου κρέατος (ελάχιστες φορές το μήνα) οφείλεται στο ότι το κόκκινο κρέας έχει συνδεθεί με τα καρδιαγγειακά νοσήματα, τον καρκίνο του παχέως εντέρου και με την παχυσαρκία και αυτό επειδή εκτός από πρωτεΐνη περιέχει και κορεσμένο λίπος.
· Το κόκκινο κρασί όταν καταναλώνεται με μέτρο (1-2 ποτηράκια την ημέρα) έχει αποδεδειγμένα ευεργετική δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα και βοηθά στη διατήρηση της «καλής» χοληστερόλης (HDL) και στην ελαστικότητα του ενδοθηλίου χάρη των φλαβονοειδών ουσιών που περιέχει.

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΠΟΛΤΟΣ

Ιστορική αναδρομή

Ο πρώτος που μίλησε για τον βασιλικό πολτό στο βιβλίο του «Biblia Naturae» ήταν ο Ολλανδός επιστήμονας J. Swammerdam (1637-1680), ο οποίος μάλιστα περιέγραψε και τη γεύση του. Στη συνέχεια αναφέρθηκε ο Γάλλος φυσικός Reaumur (1683-1757) σε κείμενά του στο βιβλίο του «Ιστορία των εντόμων», περιγράφοντας και εκείνος τη γεύση αυτής της σπάνιας ουσίας. Το 1788 ο Ελβετός φυσιογνώστης F. Huber (1750-1831) «βάφτισε» με το όνομα «βασιλική ζελατίνη» «την υπόλευκη και πηχτή ουσία με την οποία τρέφονται οι μέλισσες βασίλισσες». Ήταν ο πρώτος που έκανε λόγο για την ονομασία «βασιλικός πολτός».

Έναν αιώνα αργότερα ο Perez ανακάλυψε ότι με αυτή την ουσία τρέφονταν οι προνύμφες μέλισσες τις 3 πρώτες μέρες της ζωής τους, ενώ την κατανάλωναν όσες προορίζονταν να γίνουν βασίλισσες. Το 1912 ο Γερμανός μελετητής J. Langez απέδωσε την προέλευση της ουσίας αυτής στους υποφαρυγγικούς αδένες των μελισσών-τροφών.

"Δεν είναι φάρμακον αλλά κάτι καλλίτερον. Είναι μία ανυπολογίστου αξίας τροφή, η οποία ενδείκνυται δια κάθε κουρασμένον ή προώρως γηρασμένον οργανισμόν. Ευθύς αμέσως από τας πρώτας ημέρας της χρήσεως, φέρει έν αίσθημα ευεξίας προερχόμενον από σημαντικήν τόνωσιν του νευρικού συστήματος. Την αδυναμίαν διαδέχεται μία νεανική έφεσις προς δράσιν, τας μαύρας σκέψεις, η φυσική χαρά του ζήν, η μνήμη και αι σεξουαλικαί ικανότητες γίνονται φυσιολογικαί. Υστερα από μερικών εβδομάδων χρήσιν η επιδερμίς και ιδίως το πρόσωπον αποκτούν νεανικήν εμφάνισιν" (περιγραφή των ιδιοτήτων του βασιλικού πολτού από το Γάλλο ερευνητή Μ. ντε Μπελβεφέρ, όπως δίνεται στο βιβλίο "Ο βασιλικός πολτός των μελισσών" του κ. Ν.Νικολαΐδη, έκδοση 1954).

Επίσης, λέγεται ότι όταν το 1954 ο πάπας Πίος ο 12ος, ο οποίος πλησίαζε το θάνατο από βαθειά γηρατειά, κατανάλωσε βασιλικό πολτό, ανέκαμψε μυστηριωδώς. Από τότε οι φήμες για τις θεραπευτικές του δράσεις έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις.

Προέλευση


Ο βασιλικός πολτός είναι μία άσπρη κρεμώδης ουσία, ισχυρά όξινος, με ιδιάζουσα οσμή και υπόπικρη γεύση, εξαιρετικά θρεπτική, η οποία εκκρίνεται από τους υποφαρυγγικούς αδένες των νεαρών εργατριών μελισσών. Προορίζεται για τη διατροφή όλων των προνυμφών μέχρι της ηλικίας των 3 ημερών και των ενήλικων βασιλισσών.
Δεν υπάρχει γενετική διαφορά μεταξύ εργατριών και βασιλισσών που αναπτύσσονται στην ίδια κυψέλη. Η μοναδική διαφοροποίηση προέρχεται από το γεγονός ότι οι προνύμφες που προορίζονται για βασίλισσες τρέφονται αποκλειστικά με βασιλικό πολτό όλες τις μέρες, ενώ αυτές που προορίζονται για εργάτριες μετά την τρίτη ημέρα, με μείγμα νέκταρος και γύρης. Σαν αποτέλεσμα οι βασίλισσες αναπτύσσονται μέσα σε 16 ημέρες, έχουν 42% μεγαλύτερο μέγεθος και 60% περισσότερο βάρος, έχουν ένα υψηλά αναπτυγμένο γενετικό σύστημα με ωοθήκες και σπερματοθήκες πλήρως αναπτυγμένες, έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής (2-4 χρόνια) και μεγάλη παραγωγικότητα. Υπό την επίδραση του βασιλικού πολτού, η βασίλισσα είναι σε θέση καθημερινά να γεννάει μέχρι και 1200 αυγά την ημέρα, πράγμα που σημαίνει ότι το βάρος των αυγών μίας ημέρας ξεπερνάει κατά το διπλάσιο το δικό της βάρος. Αν θελήσουμε να δώσουμε την ανθρώπινη αναλογία, θα λέγαμε ότι ένα βρέφος μέσα σε 16 ημέρες από την γέννησή του έχει το μέγεθος και το βάρος ενός μεγάλου ελέφαντα. Αντίθετα οι εργάτριες ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους μέσα σε 21 ημέρες, ζουν μικρότερο χρονικό διάστημα (35-40 ημέρες) και δε γεννούν αυγά.
Συνήθως χορηγείται άμεσα στη βασίλισσα ή στην προνύμφη απ' ευθείας καθώς εκκρίνεται. Δεν αποθηκεύεται στην κυψέλη και συνεπώς δεν αποτελεί ένα παραδοσιακό μελισσοκομικό προϊόν. Η μόνη θέση στην οποία η συγκομιδή του είναι εφικτή είναι κατά τη διάρκεια διατροφής της βασίλισσας, στις προνύμφες που προορίζονται να γίνουν βασίλισσες, οι οποίες ταΐζονται με αφθονία βασιλικού πολτού. Η προνύμφη δε μπορεί να καταναλώσει την τροφή τόσο γρήγορα όσο της παρέχεται και ο βασιλικός πολτός συσσωρεύεται στα βασιλικά κελιά




Φυσικά χαρακτηριστικά του βασιλικού πολτού

Το χρώμα του βασιλικού πολτού αποτελεί δείκτη της φρεσκότητας και της καταλληλότητάς του. Ο φρέσκος βασιλικός πολτός έχει λαμπερό λευκό χρώμα. Όταν όμως έρθει σε επαφή με τον αέρα ή εκτεθεί στο φως, το χρώμα του μεταβάλλεται σε ανοικτό κίτρινο και σκούρο γκρι. Η μεταβολή αυτή οφείλεται σε ένζυμα τα οποία οξειδώνουν κάποιες ουσίες του βασιλικού πολτού και τον καταστρέφουν.
Η υφή του είναι ζελατινώδη παχύρευστη, αλλά με την πάροδο του χρόνου μεταβάλλεται σε συμπαγή. Το αυξανόμενο ιξώδες φαίνεται να σχετίζεται με μία αύξηση των αδιάλυτων στο νερό αζωτούχων ενώσεων, μαζί με μία μείωση των διαλυτών ελεύθερων αμινοξέων (Takenaka et al., 1986). Αυτές οι αλλαγές προφανώς οφείλονται σε συνεχείς ενζυματικές δραστηριότητες και στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των λιπιδίων και των πρωτεϊνών. Χαρακτηρίζεται από ελαφρύ δριμύ άρωμα και όξινη γεύση που οφείλεται στο πολύ χαμηλό pH (3,5-4,5). Η πυκνότητά του είναι περίπου 1,1gr/cm³ (Lercker et al., 1992) και είναι μερικώς διαλυτός στο νερό.

Σύσταση του βασιλικού πολτού

Από αναλύσεις που έγιναν βρέθηκε ότι ο βασιλικός πολτός περιέχει:
• Υγρασία: 67,22%
• Πρωτεΐνες: 15,47%
• Λιπαρές ουσίες: 3,97%
• Σάκχαρα: 12,49%
• Τέφρα: 0,85%
Το νερό αποτελεί τα 2/3 του φρέσκου βασιλικού πολτού, αλλά σε ξηρό βάρος οι πρωτεϊνες και τα σάκχαρα υπερτερούν κατά πολύ. Από τις αζωτούχες ενώσεις, οι πρωτεϊνες καταλαμβάνουν ποσοστό 73,9. Όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για τον άνθρωπο είναι παρόντα σε επαρκείς αναλογίες. Σε σύνολο 29 αμινοξέων που έχουν ταυτοποιηθεί, τα πιο σημαντικά είναι το ασπαρτικό και το γλουταμινικό οξύ (Howe et al., 1985).
Τα σάκχαρα αποτελούνται κυρίως από φρουκτόζη και γλυκόζη σε σχετικά σταθερή αναλογία, όμοια με αυτή του μελιού. Σε πολλές περιπτώσεις η φρουκτόζη και γλυκόζη μαζί αποτελούν το 90% των συνολικών σακχάρων. Η αναλογία λιπιδίων είναι ένα σπουδαίο και πολύ ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του βασιλικού πολτού. Τα λιπίδια αποτελούνται κυρίως από λιπαρά οξέα με ασυνήθιστη και σπάνια δομή, μεταξύ των οποίων το κυριότερο είναι το υδροξυτρανσδεκενοϊκό οξύ, το οποίο έχει αντιβακτηριακές και μυκητοκτόνες ιδιότητες.
Οι εκπληκτικές ιδιότητες του βασιλικού πολτού οφείλονται στην αφθονία ύπαρξης βιταμινών, κυρίως του συμπλέγματος Β, καθώς και στα μεταλλικά στοιχεία που περιέχει ( κάλιο, ασβέστιο, νάτριο, ψευδάργυρο, σίδηρο, ψαλκό και μαγγάνιο) με μία ισχυρή επικράτηση του καλίου, σε μικρότερες όμως συγκεντρώσεις από ότι στη γύρη.
• Θειαμίνη (Β1): 3,90 mgr
• Ριβοφλαβίνη (Β2): 26,50 mgr
• Νιασίνη (Β3): 84 mgr
• Παντοθενικό οξύ (Β5): 186 mgr
• Πυριδοξίνη (Β6): 2,40 mgr
• Ινοσιτόλη (Β7): 100 mgr
• Βιοτίνη (Β8): 1,70 mgr
• Φυλλικό οξύ: 0,20 mgr
• Επίσης σε διάφορες αναλογίες οι Β12, Α, D, E, K και C.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων μελετών, ιδιαίτερη έμφαση είχε δοθεί στις έρευνες για εντοπισμό σεξουαλικών ορμονών στο βασιλικό πολτό. Σε πρόσφατες μελέτες έχουν βρεθεί ίχνη τεστοστερόνης (Vittek and Slomiany, 1984), τα οποία σε σύγκριση με τα ποσά τεστοστερόνης που παράγει ένας άνδρας ημερησίως είναι αμελητέα. Συνεπώς δεν υπάρχουν βιολογικές επιδράσεις για τόσο μικρές ποσότητες.
Επίσης, περιέχει και μία αναλογία ενεργών ουσιών, όπως η ακετυλοχολίνη που βρίσκεται σε ποσότητα πάνω από 1 mg/g και η οποία έχει αγγειoδιασταλτικές ιδιότητες, χρήσιμες για τη θεραπεία κυκλοφορικών διαταραχών που απαντώνται σε ηλικιωμένα άτομα. Επιπλέον, έχει επίδραση και στο νευρικό σύστημα επιτρέποντας τη μεταφορά νευρικών ταλαντώσεων από μία νευρική ίνα σε άλλη. Τέλος, διεγείρει την έκκριση αδρεναλίνης.

0 σχόλια:

ΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΩΦΕΛΟΙ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ



Η άσκηση είναι υγεία και όλοι οι επιστήμονες την χαρακτηρίζουν ως τον υπ’ αριθμό ένα σύμμαχο στην βελτίωση τόσο της ποιότητας όσο και της διάρκειας της ζωής όλων μας. Μιλώντας για άσκηση δεν αναφερόμαστε στον επαγγελματικό αθλητισμό, ούτε απαραίτητα μόνο στο γυμναστήριο, αλλά για μια οποιαδήποτε μορφή κίνησης ή άθλησης που αρέσει και ταιριάζει στον καθένα από εμάς. Ο χορός είναι μια πολύ καλή μορφή άσκησης για πολλούς λόγους:
  • Βελτιώνει τη διάθεση: Αυτό συμβαίνει ίσως λόγω της έκκρισης κάποιων ορμονών αλλά και λόγω της αποβολής του άγχους που κυριαρχεί κατά την διάρκεια της ημέρας.
  • Βελτιώνει το καρδιαναπνευστικό μας σύστημα: Άτομα που ασκούνται τακτικά έχουν έως και 50% μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υπέρταση ενώ έως 30% μικρότερες πιθανότητες για καρδιακό επεισόδιο.
  • Βοηθά στην απώλεια βάρους: Ο χορός απαιτεί προσπάθεια και θερμίδες!
  • Βελτιώνει τη στάση του σώματος: Μαθαίνουμε να στεκόμαστε καλύτερα και να αναπνέουμε σωστότερα.
  • Προάγει την κοινωνικότητα: Με τον χορό κάνουμε νέες γνωριμίες, καινούριους φίλους και αποκτούμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Για να απολαύσουμε όλα τα παραπάνω οφέλη πρέπει να έχουμε και μια ισορροπημένη διατροφή, η οποία μας προμηθεύει με την απαραίτητη ενέργεια για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του αγαπημένου μας χορού. Παρακάτω σας δίνουμε μερικές συμβουλές για την κατανάλωση ορισμένων τροφών που μας εφοδιάζουν με αυτήν την απαραίτητη ενέργεια και μας ανεβάζουν την διάθεση:
  • Πρωτεΐνες: Η τυροσίνη, ένα από τα αμινοξέα στα οποία διασπώνται οι πρωτεΐνες κατά τη διαδικασία της πέψης, συμβάλλει στην αύξηση των επιπέδων της ντοπαμίνης και επινεφρίνης. Αυτές είναι ορμόνες που έχουν την ιδιότητα να χαρίζουν στον οργανισμό ενέργεια και να τον κρατούν σε εγρήγορση. Τροφές με μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες είναι το αυγό, τα ψάρια, τα θαλασσινά, τα πουλερικά, το κόκκινο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
  • Υδατάνθρακες: Η κατανάλωση υδατανθράκων προκαλεί χαλάρωση και απαλλαγή από εκνευρισμό, διότι με τη διάσπασή τους παράγεται σεροτονίνη, ορμόνη με αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες που βοηθούν να μειωθεί το στρες είναι διάφορα γλυκά, το μαύρο ψωμί, τα δημητριακά, τα ζυμαρικά, το ρύζι, οι πατάτες, τα όσπρια καθώς και τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά.
  • Βιταμίνη D και Φυλλικό οξύ: Η βιταμίνη D φαίνεται να αυξάνει τη διάθεση μέσω αύξησης των επιπέδων της σεροτονίνης. Παράγεται κυρίως μέσω της έκθεσης στον ήλιο αλλά και μέσω της κατανάλωσης συγκεκριμένων τροφών ζωικής προέλευσης όπως είναι το συκώτι, το βοδινό, το μοσχάρι και τα αυγά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως γάλα, τυρί και βούτυρο και κάποια ψάρια όπως τη ρέγκα, το σολομό, το τόνος και τις σαρδέλες. Παρομοίως, η έλλειψη φυλλικού οξέος ευθύνεται για την μείωση των επιπέδων σεροτονίνης, με αποτέλεσμα να προκαλείται στρες. Το φυλλικό ανιχνεύεται στο πορτοκάλι, τη μπανάνα, τις ζύμες και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (π.χ. σπανάκι), με αποτέλεσμα όποιος αποφεύγει τα τρόφιμα αυτά να διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης αγχωτικών καταστάσεων.
  • Σοκολάτα: Οι ψυχοδιεγερτικές ιδιότητες που αποδίδονται στη σοκολάτα οφείλονται στην περιεκτικότητά της σε φαινυλαιθυλαμίνη. Η ουσία αυτή σε υψηλά επίπεδα προκαλεί αισθήματα έλξης, ενθουσιασμού, επιπολαιότητας αλλά και φόβου. Λειτουργεί διεγείροντας τα κέντρα ευχαρίστησης του εγκεφάλου και φθάνει σε πολύ υψηλές τιμές κατά τον οργασμό. Επίσης, μετά την κατανάλωση της σοκολάτας απελευθερώνονται ενδορφίνες, φυσικά οποιοειδή, που έχουν αναλγητικές ιδιότητες και βελτιώνουν τη διάθεση.
  • Τσάι: Δεν βελτιώνει μόνο την πνευματική κατάσταση αλλά και την διάθεση. Αυτό οφείλεται κυρίως σε δυο φυσικές ουσίες που περιέχει το τσάι: την καφεΐνη και την θειανίνη, η οποία βοηθά την λειτουργία του εγκεφάλου χωρίς να προκαλεί την νευρικότητα που δημιουργεί η καφεΐνη στον οργανισμό.
  • Πρωινό: Η κατανάλωση πρωινού οδηγεί σε αυξημένη διάθεση βοηθώντας να έχουμε ενέργεια, καλύτερη μνήμη καθώς και ηρεμία σε όλη την διάρκεια της ημέρας. Παραλείποντας το πρωινό είναι δυνατόν να οδηγηθούμε στα αντίθετα αποτελέσματα όπως κούραση και ανησυχία. Ένα ισορροπημένο πρωινό θα πρέπει να περιλαμβάνει μια ποικιλία τροφίμων, σε καθημερινή βάση, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η πρόσληψη όλων των θρεπτικών συστατικών και των φυτικών ινών. Ορισμένες καλές προτάσεις για πρωινό είναι:

• 1 φλιτζάνι γάλα με δημητριακά πρωινού χωρίς προσθήκη ζάχαρης και 1 φρούτο εποχής
• 1 τοστ (με ψωμί ολικής άλεσης και τυρί) και 1 φυσικό χυμό
• 1 φλιτζάνι γάλα, 1-2 φέτες ψωμί με μαργαρίνη και μέλι και 1 φρούτο εποχής
• 1 φλιτζάνι γάλα, 1 κουλούρι Θεσσαλονίκης και 1 φρούτο εποχής
• 1 γιαούρτι με δημητριακά πρωινού και 1 φρούτο εποχής.


πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια:

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΠΟΡΤΟΥ


• 
Διαβήτης
Ο βασιλικός πολτός προκαλεί μία μείωση των επιπέδων της γλυκόζης του αίματος και των επιπέδων των λιπιδίων του αίματος με πιο γρήγορο ρυθμό από τις συνηθισμένες θεραπευτικές αγωγές. Ωστόσο πρέπει να αναφερθεί ότι έχει αποδειχθεί σε εργαστηριακές μελέτες ότι σε αρκετές περιπτώσεις ο βασιλικός πολτός μπορεί να προκαλεί υπεργλυκαιμία. Ιάπωνες ερευνητές προσδιόρισαν στο βασιλικό πολτό οργανικά οξέα που έχουν παρεμφερή δράση με την ινσουλίνη. Από τα αποτελέσματα εργαστηριακών πειραμάτων συμπεραίνεται ότι παθολογικές καταστάσεις του ανθρώπινου οργανισμού (διαβήτης και υπέρταση) είναι πιθανόν να βελτιώνονται με τις συγκεκριμένες ουσίες.
• Νευρο-ενδοκρινο-μεταβολικές διαταραχές
Ο βασιλικός πολτός επιδρά στο νευρικό σύστημα εξαιτίας των βιταμινών του συμπλέγματος Β που περιέχει και της ακετυλοχολίνης η οποία δρα ως νευρομεταβιβαστής. Τα αποτελέσματα μελετών οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η μελισσοθεραπεία μπορεί να συνεισφέρει σε μία καλύτερη ρύθμιση των μυϊκών τόνων και αν συνδυαστεί με κλασσική φαρμακευτική αγωγή (κυρίως με χορήγηση ασβεστίου και μαγνησίου) αυξάνει τα θετικά αποτελέσματα στο 60%.
• Συνδετικός, μυϊκός και σκελετικός ιστός
Ο βασιλικός πολτός έχει θετική δράση στο κολλαγόνο. Η δράση του αυτή ίσως να οφείλεται στην παρουσία της προλίνης, ενός αμινοξέος που συνδέεται με τη σύνθεση του κολλαγόνου και της ελαστίνης, τα οποία αποτελούν σημαντικά συστατικά του συνδετικού ιστού. Επίσης, ευεργετικά αποτελέσματα παρατηρήθηκαν και στην οστεοπόρωση, μία ασθένεια που κυρίως παρουσιάζεται στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης, περίοδος που χαρακτηρίζεται από διάφορες ορμονικές διαταραχές. Επιπλέον, αποτελεί μια αποτελεσματική θεραπεία σε άτομα που υποφέρουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα. Αυτά, έχουν επίπεδα παντοθενικού οξέος στο αίμα μικρότερα από ένα όριο. Ο βασιλικός πολτός προσφέρει ποσότητα παντοθενικού οξέος σε συνδυασμό με το 10- υδροξυ-δεκενοϊκό οξύ το οποίο βοηθά στην απορρόφησή του. Η θεραπεία είναι αποτελεσματικότερη όταν ο βασιλικός πολτός χορηγείται με παντοθενικό ασβέστιο.
• Δράση κατά βακτηρίων και ιών
Ο βασιλικός πολτός έχει την βακτηριοστατική (εμποδίζει την ανάπτυξη των μικροοργανισμών χωρίς να τους θανατώνει) και βακτηριοκτόνο (καταστρέφει τα βακτήρια) δράση. Εμποδίζει λοιπόν την ανάπτυξη των μικροοργανισμών: Staphylococcus aureus, Streptococcus hemolyticus, Mycobacterium tuberculosis, Bacillus alvei, Βάκιλλος Κώκ (βάκιλλος της φυματίωσης) κ.α. Αυτό το γεγονός έχει σημασία στη θεραπεία μερικών δερματικών παθήσεων από σταφυλόκοκκους. Σε υψηλές συγκεντρώσεις είναι αποτελεσματικός εναντίον του ιού της γρίππης.
• Αντικαρκινική δράση
Σε πειράματα που έγιναν στην Ιαπωνία σε ποντίκια και ανακοινώθηκαν στο Διεθνές Συνέδριο Μελισσοκομίας της Nagoya (1985), παρουσιάστηκαν ενδείξεις ότι ο βασιλικός πολτός είναι αποτελεσματικός εναντίον των όγκων που αναπτύσσονται με αργό ρυθμό, αλλά όχι εναντίον όγκων καλπάζουσας μορφής (πχ. λευχαιμία). Τα βιβλιογραφικά δεδομένα αναφέρουν ότι η χορήγηση βασιλικού πολτού σε παιδιά τα οποία έπασχαν από διάφορες μορφές καρκίνου (λέμφωμα, λευχαιμία και ηπατοβλάστωμα) είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της όρεξης σε όλους τους ασθενείς και γενικά τη βελτίωση της κατάστασής τους, όπως επίσης και την αύξηση της αντοχής τους σε ιογενής και βακτηριακές ασθένειες. Επιπλέον, παρατηρήθηκε αύξηση στα επίπεδα των λευκών αιμοσφαιρίων, των φαγοκυττάρων και των λεμφοκυττάρων.
• Νευρολογικές ασθένειες
Βοηθά άτομα που πάσχουν από γενική εξάντληση, κόπωση, κεφαλαλγία, ανία. Από τις πιο συνηθισμένες διαταραχές είναι η απώλεια μνήμης στα ηλικιωμένα άτομα, η οποία μπορεί να είναι είτε προσωρινή είτε μόνιμη. Πολλές επιστημονικές εργασίες έδειξαν ότι ο βασιλικός πολτός δρα προληπτικά, εμποδίζοντας τέτοιου είδους διαταραχές. Η δράση του αυτή οφείλεται στην παρουσία των βιταμινών του συμπλέγματος Β και της βιταμίνης Ε, η οποία δρα σε εγκεφαλικές τροφικές διαταραχές και στη λειτουργία των νευρικών διασυνδέσεων. Η χορήγηση βασιλικού πολτού πρέπει να αρχίσει πολύ νωρίς, από τη στιγμή που εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα απωλειών μνήμης.
• Ψυχιατρικές ασθένειες
Συνίσταται σε περιπτώσεις κατάθλιψης, όταν τα άτομα παρουσιάζουν έλλειψη ενδιαφέροντος για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω τους, σε περιπτώσεις ανησυχίας κυρίως σε ηλικιωμένα άτομα, όπως επίσης βελτιώνει καταστάσεις φοβίας, διάφορες μορφές αϋπνίας και διαταραχές στη διάθεση των ατόμων. Η χρήση του διεγείρει τις αμυντικές αντιδράσεις του οργανισμού και βελτιώνει τις κυκλοφορικές και αναπνευστικές συνθήκες.
Έχει αποδειχθεί ότι σε προ-εγχειρητικό στάδιο χορήγηση βασιλικού πολτού αύξησε την όρεξη των ατόμων και συνεπώς το σωματικό τους βάρος. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό κυρίως στα ηλικιωμένα άτομα τα οποία παρουσιάζουν συχνά συμπτώματα υποσιτισμού, κατά την εισαγωγή τους σε νοσοκομείο ή χρειάζονται δύναμη για γρήγορη ανάρρωση. Συνεπώς χρήση του βασιλικού πολτού σε άτομα τα οποία πρόκειται να υποβληθούν σε εγχείρηση έχει ως αποτέλεσμα γρηγορότερη ανάρρωση. Επιπλέον σε ασθενείς που υποφέρουν από νευροφυτική δυστονία (νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ισχυρούς ακούσιους μυϊκούς σπασμούς, οι οποίοι προκαλούν την επώδυνη καθήλωση του σώματος σε ορισμένη στάση), αϋπνία, νευρικότητα, η χορήγηση βασιλικού πολτού βελτιώνει την νευροψυχική τους ισορροπία.
Ο βασιλικός πολτός εξαιτίας της ρυθμιστικής του δράσης στην όρεξη, έχει αξιόλογα και γρήγορα αποτελέσματα σε άτομα που υποφέρουν από ανορεξία.
• Καρδιαγγειακές ασθένειες
Ο βασιλικός πολτός έχει μία εξαιρετική και διεγερτική δράση στην καλή λειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος. Είναι πιθανό η μεγάλη διάρκεια ζωής της βασίλισσας να οφείλεται στις ευεργετικές δράσεις του βασιλικού πολτού στην καρδιά. Τα φλαβονοειδή που περιέχει έχουν υποτασικές και καρδιοτονωτικές ιδιότητες. Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και της αρτηριοσκλήρυνσης διότι προκαλεί σταδιακή μείωση στα αποθέματα λίπους που βρίσκονται στο εσωτερικό στρώμα των αρτηριακών τοιχωμάτων.
• Γεννητικές-ουροποιητικές διαταραχές
Χάρη στην ευεργετική του δράση στο μεταβολισμό του οργανισμού, ο βασιλικός πολτός ρυθμίζει τις λειτουργίες των επινεφριδίων, αδένες που παράγουν τις ανδρογενείς ορμόνες. Στις γυναίκες η παραγωγή των οιστρογόνων από τις ωοθήκες εν μέρει εξαρτάται από την ίδια διαδικασία. Αρκετές μελέτες επισημαίνουν τη θετική επίδραση της ακετυλοχολίνης του βασιλικού πολτού στην ανδρική ανικανότητα.
• Μαιευτική και Γυναικολογία
Ορισμένες κλινικές δοκιμές που έγιναν σε γυναίκες που βρίσκονταν σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης, απέδειξαν ότι η ενδομυϊκή έγχυση του βασιλικού πολτού είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της τοξαιμίας. Επίσης το οίδημα και η υψηλή πίεση αίματος αλλά και η εκλαμψία (παθολογική διατάραξη της εγκυμοσύνης των γυναικών που εκδηλώνεται με σπασμούς και κώμα) αντιμετωπίστηκαν στις περισσότερες περιπτώσεις. Ρυθμίζει επίσης τις ορμονικές ανισορροπίες (αμηνόρροια, δυσμηνόρροια).
• Παιδιατρική 
Χορήγηση βασιλικού πολτού προκαλεί διέγερση της ανάπτυξης των πρόωρων βρεφών, βελτιώνοντας την αφομοίωση της τροφής και τροφοδοτώντας με διάφορους παράγοντες ανάπτυξης. Μελισσοθεραπεία με μέλι, βασιλικό πολτό και γύρη αποτελεί ένα πολύτιμο μέσο για τη θεραπεία της καθυστερημένης ψυχοκινητικής ανάπτυξης στα παιδιά. Προκαλεί μία γρήγορη βελτίωση της μνήμης και της αντίληψης των παιδιών αυτών, μαζί με μία επιβράδυνση της ψυχοκινητικής αστάθειας. Με μία παρατεταμένη θεραπεία, η ικανότητα μάθησης των παιδιών αυξάνεται. Επίσης παρατηρείται μία εξάλειψη της ακράτειας των ούρων και περιορισμό στα κινητικά προβλήματα. Γενικά ο βασιλικός πολτός, αλλά και τα υπόλοιπα μελισσοκομικά προϊόντα, συνεισφέρουν στη βελτίωση της μετάδοσης των νευρο-μυϊκών μηνυμάτων. Τέλος, χορήγηση βασιλικού πολτού σε παιδιά με σύνδρομο Down, είχε ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της διανοητικής τους ανάπτυξης.
• Αντιγηραντική δράση
Αξιόλογη θεραπευτική δράση έχει ο βασιλικός πολτός στη θεραπεία της αναιμίας, μία από τις πιο εκτεταμένες διαταραχές της τρίτης ηλικίας, η οποία χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογική παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, κυρίως όταν χρησιμοποιείται στα πολύ νεαρά στάδια της ασθένειας, δηλαδή με την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων. Ιδιαίτερα αποτελεσματικός είναι και σε νευροψυχικές ασθένειες, όπως η γεροντική ανία και η νόσος του Αλζχάιμερ. Εξαιτίας της εφορίας που προκαλεί ο βασιλικός πολτός βελτιώνει την γενική κατάσταση των οργανισμών των ηλικιωμένων ατόμων, αυξάνει την όρεξή τους και συνεπώς το σωματικό τους βάρος, επιδρά θετικά στη διάθεσή τους και προκαλεί μία καλύτερη διανοητική και ψυχική κατάσταση. Για τα αναζωογονητικά αποτελέσματα του βασιλικού πολτού στον ανθρώπινο οργανισμό έχουν γίνει μελέτες οι οποίες σχετίζονται με την περιεκτικότητά του σε γ-γλοβουλίνη, δηλαδή πρωτεΐνη η οποία εμπλέκεται με την αντοχή του οργανισμού εναντίον επιθέσεων από βακτήρια και ιούς.
• Δερματολογία 
Ο βασιλικός πολτός βοηθά στην επούλωση διαφόρων ασθενειών του δέρματος, κυρίως της δερματίτιδας. Επίσης δυναμώνει τα εύθραυστα νύχια και επιβραδύνει την τριχόπτωση ενώ χρησιμοποιείται και στη θεραπεία κατά της πιτυρίδας. Με τοπική εφαρμογή είναι αποτελεσματικός στην ξηροδερμία, στη θεραπεία δύσκολων τραυμάτων, στην ακμή του προσώπου και στον ερυθηματώδη λύκο. Ευνοϊκή επίδραση έχει και στην ψωρίαση, ασθένεια του δέρματος με χρόνια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό πάνω στο δέρμα μικρών κομματιών από λέπια. Εμφανίζεται περιοδικά, κυρίως κατά την περίοδο του χειμώνα. Στην περίπτωση του εκζέματος, τοπική εφαρμογή αλοιφής που έχει ως βάση το δηλητήριο της μέλισσας, την πρόπολη και το βασιλικό πολτό επιφέρει μείωση της ξηροδερμίας και ενυδατώνει το δέρμα. Μόλις μία εβδομάδα θεραπείας έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του κοκκινίσματος και του ερεθισμού στο δέρμα. Όσον αφορά στα μετα-εγχειρητικά προβλήματα, επιστημονικές μελέτες απέδειξαν ότι η εφαρμογή μείγματος που περιέχει μέλι και βασιλικό πολτό σε πληγή, μόλις πριν και αμέσως μετά το κλείσιμο, μειώνει τον κίνδυνο μολύνσεων, κάτι που πολλές φορές δεν καταφέρνει η κλασσική θεραπεία.

Δοσολογία

Η δοσολογία που συστήνεται είναι η εξής: ένα κουταλάκι το πρωί νηστικός κάτω από τη γλώσσα μέχρι να διαλυθεί, τα παιδιά μισό κουταλάκι και οι αθλητές και ασθενείς έως και δύο. Απαραίτητος χρόνος χρήσης ορίζονται 3 μήνες ετησίως. Ο βασιλικός πολτός, καθώς είναι φυσικό προϊόν, είναι απόλυτα αβλαβές, δεν προκαλεί παρενέργειες και εθισμό. Η ισχύς του εξαρτάται από τη φρεσκάδα του. Συντηρείται σε 5οC (οικιακό ψυγείο) έως 6 μήνες, ενώ αλλοιώνεται από τον αέρα, το φως και τα μεταλλικά σκεύη. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο βασιλικός πολτός δεν είναι φάρμακο αλλά τροφή, όμως οι εξαιρετικά πολλές θεραπευτικές ιδιότητές του τον καθιστούν μια ουσία απέναντι στην οποία πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός. Μέλι, για παράδειγμα, μπορεί κανείς να τρώει όσο θέλει, βασιλικό πολτό όμως ημερησίως μέχρι μισό γραμμάριο. Επίσης, καλό είναι σε περιπτώσεις χρόνιων ασθενειών να ερωτάται και ο θεράπων γιατρός.

Συμπεράσματα

Ο βασιλικός πολτός παρέχει μία σειρά από θρεπτικά, ενεργητικά και μεταβολικά οφέλη. Επιδρά στη μακροζωία, βοηθά στη διατήρηση της υγείας, της ομορφιάς και της νεότητας, στις διάφορες λειτουργίες του σώματος και αυξάνει την αντοχή σε ασθένειες. Ευνοεί την οξυγόνωση των ιστών, διεγείρει την όρεξη και την ψυχική διάθεση, προικίζει τον οργανισμό με ερυθροποιητικές ιδιότητες (παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων), δρα ως αναλγητικό ελαφρύνοντας την αίσθηση του πόνου, βρίσκει εφαρμογή σε πόνους ρευματισμών, σε νεφρικά συμπτώματα που συναντώνται κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και στην ανάπτυξη των πρόωρων παιδιών. Επίσης διεγείρει την αντιβιοτική δράση του ανοσοποιητικού συστήματος, εμποδίζοντας την εισβολή και δράση των επιβλαβών βακτηρίων, ιών και μυκήτων. Επιπλέον ενεργεί ως τονωτικό του νευρικού συστήματος, ιδιότητα που οφείλεται στην παρουσία της ακετυλοχολίνης.
Συνεπώς ο βασιλικός πολτός είναι ένα πολύτιμο μελισσοκομικό προϊόν, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως συμπλήρωμα διατροφής αλλά και ως φάρμακο. Συνιστάται τόσο για άτομα που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας και βρίσκονται σε στάδιο ανάρρωσης αλλά και για υγιή άτομα στα οποία προσδίδει καλύτερη φυσική κατάσταση, μεγαλύτερη αντοχή κατά τη διάρκεια εντατικών δραστηριοτήτων και γενικώς ενισχύει τη γενική κατάσταση του οργανισμού εναντίον διαφόρων επιθέσεων.
Τέλος, αποτελεί μια αναβολική υποστήριξη σε αθλητές για την βελτίωση της αθλητικής απόδοσης καθώς αυξάνει την ενέργεια, την αντοχή και την φυσική δύναμη.

πηγη http://vassiamanika.blogspot.gr

0 σχόλια: